Kapłani, słudzy Pańscy, między przysionkiem a ołtarzem niech płaczą i mówią: Przepuść, Panie! ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby nad nimi poganie panować mieli. Przeczżeby mówiono między narodami: Gdzież jest Bóg ich?
Kâhinler, RAB’bin hizmetkârları,
Tapınağın girişiyle sunak arasında ağlaşıp,
‘Ya RAB, halkını esirge’ diye yalvarsınlar.
‘Mirasın olan halkının aşağılanmasına izin verme,
Uluslar onunla alay etmesin.
Halklar arasında neden,
Onların Tanrısı nerede? densin?’ ”