Psalms 90

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

(O rugăciune a lui Moise, omul lui Dumnezeu.) Doamne, Tu ai fost locul nostru de adăpost, din neam în neam.

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Înainte ca să se fi născut munţii, şi înainte ca să se fi făcut pămîntul şi lumea, din vecinicie în vecinicie, Tu eşti Dumnezeu!

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Tu întorci pe oameni în ţărînă, şi zici: ,,Întoarceţi-vă fiii oamenilor!``

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

Căci înaintea Ta, o mie de ani sînt ca ziua de ieri, care a trecut, şi ca o strajă din noapte.

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Îi mături, ca un vis: dimineaţa, sînt ca iarba, care încolţeşte iarăş:

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

înfloreşte dimineaţa, şi creşte, iar seara este tăiată şi se usucă.

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Noi sîntem mistuiţi de mînia Ta, şi îngroziţi de urgia Ta.

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Tu pui înaintea Ta nelegiuirile noastre, şi scoţi la lumina Feţei Tale păcatele noastre cele ascunse.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Toate zilele noastre pier de urgia Ta, vedem cum ni se duc anii ca un sunet.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

Anii vieţii noastre se ridică la şaptezeci de ani, iar, pentru cei mai tari, la optzeci de ani; şi lucrul cu care se mîndreşte omul în timpul lor nu este decît trudă şi durere, căci trece iute, şi noi sburăm.

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Dar cine ia seama la tăria mîniei Tale, şi la urgia Ta, aşa cum se cuvine să se teamă de Tine?

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Învaţă-ne să ne numărăm bine zilele, ca să căpătăm o inimă înţeleaptă!

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Întoarce-te, Doamne! Pînă cînd zăboveşti? Ai milă de robii Tăi!

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

Satură-ne în fiecare dimineaţă de bunătatea Ta, şi toată viaţa noastră ne vom bucura şi ne vom veseli.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Înveseleşte-ne tot atîtea zile cîte ne-ai smerit, tot atîţia ani cît am văzut nenorocirea!

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Să se arate robilor Tăi lucrarea Ta, şi slava Ta fiilor lor!

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

Fie peste noi bunăvoinţa Domnului Dumnezeului nostru! Şi întăreşte lucrarea mînilor noastre, da, întăreşte lucrarea mînilor noastre!