Job 11

I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:

Ano ra ko Topara Naamati; i mea ia,

Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?

Kaua ranei hei whakautua te tini o nga kupu? A e whakatikaia ranei te tangata ngutu hohoro?

Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

Ma au kupu whakapehapeha ranei e nohopuku ai nga tangata? A, ina tawai koe, kaua ranei he tangata e mea i a koe kia whakama?

Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.

E mea ana hoki koe, He tino tika taku whakaako, a he ma ahau ki ou kanohi.

Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:

Aue, me i korero te Atua, me i puaki mai ona ngutu ki te whakahe i a koe!

Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

Me i whakaaturia mai e ia ki a koe nga mea ngaro o te matauranga, te huhua o nga ara o tana mahi! Na kia matau koe, he iti iho i ou he ta te Atua e tango nei i a koe.

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

Ina whakatakina e koe, e kitea ranei e koe te Atua? E tino kitea rawatia ranei e koe te Kaha Rawa?

Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz?

Kei te rangi te tiketike; ka pehea koe? Hohonu iho i te reinga; ko te aha e mohiotia e koe?

Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

Ko tona takoto, roa atu i te whenua, whanui atu i te moana.

Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?

Ki te mea ka haukotia e ia, ka herehera ranei, ka whakawakia ranei, ma wai ia e arai?

Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

E mohio ana hoki ia ki nga tangata teka noa; a e kite ana ia i te he, ahakoa e kore e whakaaroa e ia.

Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

Otiia ko te mea whakaarokore nei, ko te tangata kahore rawa ona hinengaro, ae ra, to te tangata rite i tona whanautanga kei te kuao kaihe mohoao.

Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;

Ki te whakatikaia e koe tou ngakau, a ka wherahia ou ringa ki a ia;

Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;

Ki te mea he he kei tou ringa, whakamataratia atu, kaua hoki te kino e noho ki ou tapenakara;

Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.

He pono ko reira ara ai tou mata, te ai he ira; ae, ka u hoki koe, te ai he wehi:

Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.

Tera hoki koe e wareware ki tou mauiui; a e maharatia e koe ano ko nga wai kua rere atu.

I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

A ko tou ora tera e marama ke atu i to te poutumarotanga o ate ra; a ahakoa e pouri ano, ka rite ki te ata.

I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

Ka tatu ou whakaaro, no te mea ka whai tumanakohanga atu; ae, ka rapu koe i tetahi taha ou, i tetahi taha, a ka takoto marire koe.

Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

E takoto iho ano koe, te ai he kaiwhakawehi; he tokomaha ano hoki e whai kia paingia e koe.

Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.

Ka poko ia nga kanohi o te hunga kino, kore ake he rerenga mo ratou; ko ta ratou e tumanako atu ai ko te hemonga.