Psalms 90

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

Preghiera di Mosè, uomo di Dio. O Signore, tu sei stato per noi un rifugio d’età in età.

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Avanti che i monti fossero nati e che tu avessi formato la terra e il mondo, anzi, ab eterno in eterno, tu sei Dio.

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Tu fai tornare i mortali in polvere e dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini.

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

Perché mille anni, agli occhi tuoi, sono come il giorno d’ieri quand’è passato, e come una veglia nella notte.

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Tu li porti via come in una piena; son come un sogno. Son come l’erba che verdeggia la mattina;

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

la mattina essa fiorisce e verdeggia, la sera è segata e si secca.

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Poiché noi siam consumati per la tua ira, e siamo atterriti per il tuo cruccio.

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Tu metti le nostre iniquità davanti a te, e i nostri peccati occulti, alla luce della tua faccia.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Tutti i nostri giorni spariscono per il tuo cruccio; noi finiamo gli anni nostri come un soffio.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

I giorni de’ nostri anni arrivano a settant’anni; o, per i più forti, a ottant’anni; e quel che ne fa l’orgoglio, non è che travaglio e vanità; perché passa presto, e noi ce ne voliam via.

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Chi conosce la forza della tua ira e il tuo cruccio secondo il timore che t’è dovuto?

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Insegnaci dunque a così contare nostri giorni, che acquistiamo un cuor savio.

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Ritorna, o Eterno; fino a quando? e muoviti a pietà dei tuoi servitori.

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

Saziaci al mattino della tua benignità, e noi giubileremo, ci rallegreremo tutti i dì nostri.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Rallegraci in proporzione de’ giorni che ci hai afflitti, e degli anni che abbiam sentito il male.

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Apparisca l’opera tua a pro de’ tuo servitori, e la tua gloria sui loro figliuoli.

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

La grazia del Signore Iddio nostro sia sopra noi, e rendi stabile l’opera delle nostre mani; sì, l’opera delle nostre mani rendila stabile.