Psalms 90

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur! tu as été pour nous un refuge, De génération en génération.

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Avant que les montagnes fussent nées, Et que tu eusses créé la terre et le monde, D'éternité en éternité tu es Dieu.

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Tu fais rentrer les hommes dans la poussière, Et tu dis: Fils de l'homme, retournez!

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

Car mille ans sont, à tes yeux, Comme le jour d'hier, quand il n'est plus, Et comme une veille de la nuit.

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Tu les emportes, semblables à un songe, Qui, le matin, passe comme l'herbe:

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

Elle fleurit le matin, et elle passe, On la coupe le soir, et elle sèche.

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Nous sommes consumés par ta colère, Et ta fureur nous épouvante.

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Tu mets devant toi nos iniquités, Et à la lumière de ta face nos fautes cachées.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Tous nos jours disparaissent par ton courroux; Nous voyons nos années s'évanouir comme un son.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

Les jours de nos années s'élèvent à soixante-dix ans, Et, pour les plus robustes, à quatre-vingts ans; Et l'orgueil qu'ils en tirent n'est que peine et misère, Car il passe vite, et nous nous envolons.

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Qui prend garde à la force de ta colère, Et à ton courroux, selon la crainte qui t'est due?

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Enseigne-nous à bien compter nos jours, Afin que nous appliquions notre coeur à la sagesse.

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Reviens, Eternel! Jusques à quand?... Aie pitié de tes serviteurs!

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

Rassasie-nous chaque matin de ta bonté, Et nous serons toute notre vie dans la joie et l'allégresse.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, Autant d'années que nous avons vu le malheur.

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Que ton oeuvre se manifeste à tes serviteurs, Et ta gloire sur leurs enfants!

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!

Que la grâce de l'Eternel, notre Dieu, soit sur nous! Affermis l'ouvrage de nos mains, Oui, affermis l'ouvrage de nos mains!