Psalms 94

Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!
Oh Panginoon, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, sumilang ka.
Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!
Bumangon ka, ikaw na hukom ng lupa: ibigay mo sa palalo ang panghihiganti sa kanila.
Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?
Panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?
De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.
Sila'y dumadaldal, sila'y nagsasalita na may kapalaluan: lahat na manggagawa ng kasamaan ay nangagmamalaki.
Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.
Kanilang pinagwawaraywaray ang iyong bayan, Oh Panginoon, at dinadalamhati ang iyong mana.
Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.
Kanilang pinapatay ang bao at ang taga ibang lupa, at pinapatay ang ulila.
Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.
At kanilang sinasabi, ang Panginoo'y hindi makakakita, ni pakukundanganan man ng Dios ni Jacob ito.
Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?
Gunitain ninyo, ninyong mga hangal sa gitna ng bayan: at ninyong mga mangmang, kailan tayo magiging pantas?
Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?
Siyang lumikha ng pakinig, hindi ba siya makakarinig? Siyang lumikha ng mata, hindi ba siya makakakita?
Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?
Siyang nagpaparusa sa mga bansa, hindi ba siya sasaway, sa makatuwid baga'y siyang nagtuturo sa tao ng kaalaman?
Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.
Nalalaman ng Panginoon ang mga pagiisip ng tao, na sila'y pawang walang kabuluhan.
Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov
Mapalad ang tao na iyong pinarurusahan, Oh Panginoon, at tinuturuan mo sa iyong kautusan.
for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.
Upang iyong mabigyan ng kapahingahan sa mga kaarawan ng kasakunaan, hanggang sa mahukay ang hukay na ukol sa masama.
For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;
Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.
for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.
Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran: at susundan ng lahat na matuwid sa puso.
Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?
Sino ang babangon dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan? Sinong tatayo dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan?
Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.
Kundi ang Panginoon ay naging aking katulong, ang kaluluwa ko'y tumahang madali sana sa katahimikan.
Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!
Nang aking sabihin, Ang aking paa ay natitisod; inalalayan ako ng iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon.
Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.
Sa karamihan ng aking mga pagiisip sa loob ko ang iyong mga pagaliw ay nagbibigay lugod sa aking kaluluwa.
Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?
Makikisama ba sa iyo ang luklukan ng kasamaan, na nagaanyo ng pagapi sa pamamagitan ng palatuntunan?
De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.
Sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid, at pinarusahan nila ang walang salang dugo.
Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.
Nguni't ang Panginoon ay naging aking matayog na moog; at ang Dios ko'y malaking bato na aking kanlungan.
Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.
At dinala niya sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya sila sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay sila ng Panginoon naming Dios.