Psalms 146

Halleluja! Min sjel, lov Herren!

Haleluja! Gloru, ho mia animo, la Eternulon.

Jeg vil love Herren så lenge jeg lever; jeg vil lovsynge min Gud så lenge jeg er til.

Mi gloros la Eternulon en la daŭro de mia tuta vivo, Mi kantos al mia Dio tiel longe, kiel mi estos.

Sett ikke eders lit til fyrster, til et menneskebarn, hos hvem det ikke er frelse!

Ne fidu eminentulojn, Homidon, kiu ne povas helpi.

Farer hans ånd ut, så vender han tilbake til sin jord; på den samme dag er det forbi med hans tankes råd.

Eliras lia spirito, li reiras en sian teron; Kaj en tiu tago neniiĝas ĉiuj liaj intencoj.

Salig er den hvis hjelp er Jakobs Gud, hvis håp står til Herren, hans Gud,

Bone estas al tiu, kies helpo estas la Dio de Jakob, Kiu esperas al la Eternulo, lia Dio,

som gjorde himmel og jord, havet og alt hvad i dem er, som er trofast til evig tid,

Kiu kreis la ĉielon kaj la teron, La maron, kaj ĉion, kio estas en ili, Kiu gardas la veron eterne;

som hjelper de undertrykte til deres rett, som gir de hungrige brød. Herren løser de bundne,

Kiu faras justecon al la prematoj, Donas panon al la malsataj. La Eternulo liberigas la malliberulojn;

Herren åpner de blindes øine, Herren opreiser de nedbøiede, Herren elsker de rettferdige,

La Eternulo malfermas la okulojn al la blinduloj; La Eternulo restarigas la kurbigitojn; La Eternulo amas la virtulojn;

Herren bevarer de fremmede; farløse og enker holder han oppe, men de ugudeliges vei gjør han kroket.

La Eternulo gardas la enmigrintojn, Subtenas orfon kaj vidvinon; Sed la vojon de malvirtuloj Li pereigas.

Herren skal være konge evindelig, din Gud, Sion, fra slekt til slekt. Halleluja!

La Eternulo reĝas eterne, Via Dio, ho Cion, por ĉiuj generacioj. Haleluja!