Psalms 147

Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!