Job 18

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Når vil I dog engang sette en grense for eders ord? Bli først forstandige, så kan vi tale sammen.

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

Hvorfor er vi aktet som fe? Hvorfor er vi urene i eders øine?

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Å du som sønderriver dig selv din vrede! Mon jorden for din skyld skal lates øde, og en klippe rokkes fra sitt sted?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

Like fullt skal den ugudeliges lys utslukkes, og hans ilds lue skal ikke skinne.

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

Lyset skal formørkes i hans telt og hans lampe utslukkes over ham.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Hans kraftige skritt skal bli innsnevret, og hans eget råd styrte ham;

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

for han kommer inn i et garn med sine føtter, og han vandrer på et nett.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

En snare griper om hans hæl, et rep tar fatt i ham.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Skjult i jorden er det garn han fanges i, og fellen ligger på hans vei.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Redsler forferder ham rundt om og jager ham hvor han setter sin fot.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Av sult blir hans kraft fortært, og ulykke står ferdig ved hans side.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Hans hud fortæres stykke for stykke, dødens førstefødte fortærer hans lemmer.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Han rives bort fra sitt telt, som han setter sin lit til, og du lar ham dra avsted til redslenes konge.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Folk som ikke hører ham til, bor i hans telt; det strøes svovel over hans bosted.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

Nedentil tørkes hans røtter bort, og oventil visner hans grener.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

Hans minne er blitt borte i landet, og hans navn nevnes ikke mere ute på marken.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

Han støtes fra lys ut i mørke, han jages bort fra jorderike.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Han har ikke barn og ikke efterkommere blandt sitt folk, og det finnes ingen i hans boliger som har sloppet unda.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Over hans dag forferdes de som bor i Vesten, og de som bor i Østen, gripes av redsel.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Just således går det med den urettferdiges boliger, og således med hjemmet til den som ikke kjenner Gud.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.