Psalms 94

Dieu des vengeances, Eternel! Dieu des vengeances, parais!
Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
Lève-toi, juge de la terre! Rends aux superbes selon leurs oeuvres!
Υψωθητι, Κριτα της γης αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
Jusques à quand les méchants, ô Eternel! Jusques à quand les méchants triompheront-ils?
Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
Ils discourent, ils parlent avec arrogance; Tous ceux qui font le mal se glorifient.
Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
Eternel! ils écrasent ton peuple, Ils oppriment ton héritage;
Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
Ils égorgent la veuve et l'étranger, Ils assassinent les orphelins.
Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
Et ils disent: L'Eternel ne regarde pas, Le Dieu de Jacob ne fait pas attention!
Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
Prenez-y garde, hommes stupides! Insensés, quand serez-vous sages?
Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
Celui qui a planté l'oreille n'entendrait-il pas? Celui qui a formé l'oeil ne verrait-il pas?
Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
Celui qui châtie les nations ne punirait-il point, Lui qui donne à l'homme l'intelligence?
Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
L'Eternel connaît les pensées de l'homme, Il sait qu'elles sont vaines.
Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
Heureux l'homme que tu châties, ô Eternel! Et que tu instruis par ta loi,
Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον
Pour le calmer aux jours du malheur, Jusqu'à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!
δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
Car l'Eternel ne délaisse pas son peuple, Il n'abandonne pas son héritage;
Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
Car le jugement sera conforme à la justice, Et tous ceux dont le coeur est droit l'approuveront.
Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui me soutiendra contre ceux qui font le mal?
Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
Si l'Eternel n'était pas mon secours, Mon âme serait bien vite dans la demeure du silence.
Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
Quand je dis: Mon pied chancelle! Ta bonté, ô Eternel! me sert d'appui.
Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
Quand les pensées s'agitent en foule au dedans de moi, Tes consolations réjouissent mon âme.
Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
Les méchants te feraient-ils siéger sur leur trône, Eux qui forment des desseins iniques en dépit de la loi?
Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
Ils se rassemblent contre la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.
Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
Mais l'Eternel est ma retraite, Mon Dieu est le rocher de mon refuge.
Αλλ ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
Il fera retomber sur eux leur iniquité, Il les anéantira par leur méchanceté; L'Eternel, notre Dieu, les anéantira.
Και θελει επιστρεψει επ αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.