Psalms 90

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur! tu as été pour nous un refuge, De génération en génération.

Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.

Avant que les montagnes fussent nées, Et que tu eusses créé la terre et le monde, D'éternité en éternité tu es Dieu.

Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.

Tu fais rentrer les hommes dans la poussière, Et tu dis: Fils de l'homme, retournez!

Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.

Car mille ans sont, à tes yeux, Comme le jour d'hier, quand il n'est plus, Et comme une veille de la nuit.

Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.

Tu les emportes, semblables à un songe, Qui, le matin, passe comme l'herbe:

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

Elle fleurit le matin, et elle passe, On la coupe le soir, et elle sèche.

Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.

Nous sommes consumés par ta colère, Et ta fureur nous épouvante.

Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.

Tu mets devant toi nos iniquités, Et à la lumière de ta face nos fautes cachées.

Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.

Tous nos jours disparaissent par ton courroux; Nous voyons nos années s'évanouir comme un son.

Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.

Les jours de nos années s'élèvent à soixante-dix ans, Et, pour les plus robustes, à quatre-vingts ans; Et l'orgueil qu'ils en tirent n'est que peine et misère, Car il passe vite, et nous nous envolons.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

Qui prend garde à la force de ta colère, Et à ton courroux, selon la crainte qui t'est due?

Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?

Enseigne-nous à bien compter nos jours, Afin que nous appliquions notre coeur à la sagesse.

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Reviens, Eternel! Jusques à quand?... Aie pitié de tes serviteurs!

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Rassasie-nous chaque matin de ta bonté, Et nous serons toute notre vie dans la joie et l'allégresse.

Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.

Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, Autant d'années que nous avons vu le malheur.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.

Que ton oeuvre se manifeste à tes serviteurs, Et ta gloire sur leurs enfants!

Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.

Que la grâce de l'Eternel, notre Dieu, soit sur nous! Affermis l'ouvrage de nos mains, Oui, affermis l'ouvrage de nos mains!

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!