Psalms 144

De David. Béni soit l'Eternel, mon rocher, Qui exerce mes mains au combat, Mes doigts à la bataille,

Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

Mon bienfaiteur et ma forteresse, Ma haute retraite et mon libérateur, Mon bouclier, celui qui est mon refuge, Qui m'assujettit mon peuple!

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

Eternel, qu'est-ce que l'homme, pour que tu le connaisses? Le fils de l'homme, pour que tu prennes garde à lui?

Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

L'homme est semblable à un souffle, Ses jours sont comme l'ombre qui passe.

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.

Eternel, abaisse tes cieux, et descends! Touche les montagnes, et qu'elles soient fumantes!

Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

Fais briller les éclairs, et disperse mes ennemis! Lance tes flèches, et mets-les en déroute!

Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

Etends tes mains d'en haut; Délivre-moi et sauve-moi des grandes eaux, De la main des fils de l'étranger,

Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

Dont la bouche profère la fausseté, Et dont la droite est une droite mensongère.

Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

O Dieu! je te chanterai un cantique nouveau, Je te célébrerai sur le luth à dix cordes.

Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

Toi, qui donnes le salut aux rois, Qui sauvas du glaive meurtrier David, ton serviteur,

Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

Délivre-moi et sauve-moi de la main des fils de l'étranger, Dont la bouche profère la fausseté, Et dont la droite est une droite mensongère!...

Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

Nos fils sont comme des plantes Qui croissent dans leur jeunesse; Nos filles comme les colonnes sculptées Qui font l'ornement des palais.

Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

Nos greniers sont pleins, Regorgeant de toute espèce de provisions; Nos troupeaux se multiplient par milliers, par dix milliers, Dans nos campagnes;

Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

Nos génisses sont fécondes; Point de désastre, point de captivité, Point de cris dans nos rues!

Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

Heureux le peuple pour qui il en est ainsi! Heureux le peuple dont l'Eternel est le Dieu!

Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.