Job 18

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l'intelligence, puis nous parlerons.

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

La lumière du méchant s'éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

La lumière s'obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s'éteindra.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Ses pas assurés seront à l'étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s'empare de lui;

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Des terreurs l'assiègent, l'entourent, Le poursuivent par derrière.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Les parties de sa peau sont l'une après l'autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Nul des siens n'habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n'est plus sur la face des champs.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu'il habitait.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d'effroi.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Point d'autre destinée pour le méchant, Point d'autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.