Psalms 2

Miksi pakanat kiukuitsevat, ja kansat turhia ajattelevat?

چرا ملّتها شورش می‌کنند؟ چرا مردم بی‌جهت دسیسه می‌چینند؟

Maan kuninkaat hankitsevat itseänsä, ja päämiehet keskenänsä neuvoa pitävät Herraa ja hänen voideltuansa vastaan.

پادشاهان زمین قیام می‌کنند، و حاکمان علیه خداوند و برگزیدهٔ او توطئه می‌نمایند.

Katkaiskaamme heidän siteensä, ja heittäkäämme meistä pois heidän köytensä.

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیر بندگیِ خداوند را پاره کنیم و خود را از قید و بند او آزاد سازیم.»

Mutta joka taivaissa asuu, nauraa heitä: Herra pilkkaa heitä.

خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به نقشه‌های ایشان می‌خندد.

Kerran hän puhuu heille vihoissansa, ja hirmuisuudessansa peljättää heitä.

آنگاه از روی خشم آنها را سرزنش می‌نماید و با غضب خود آنها را به وحشت انداخته، می‌فرماید:

Mutta minä asetin kuninkaani Zioniin, pyhälle vuorelleni.

«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون، کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»

Minä tahdon saarnata senkaltaisesta säädystä, josta Herra minulle sanoi: Sinä olet minun poikani, tänäpänä minä sinun synnytin.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می‌کنم، او به من گفته است: 'از امروز من پدر تو شده‌ام، و تو پسر من هستی.

Ano minulta, niin minä annan pakanat perinnökses ja maailman ääret omakses.

تو از من بخواه، و من تمام ملّتها را میراث تو می‌سازم؛ و تمام زمین از آن تو خواهد بود.

Sinun pitää särkemän heitä rautaisella valtikalla, ja niinkuin savisen astian heitä murentaman.

تو با عصای آهنین بر آنان حکمرانی خواهی کرد و مانند کوزهٔ کوزه‌گران آنان را درهم خواهی شکست.'»

Nyt te kuninkaat, siis ymmärtäkäät, ja te maan tuomarit, antakaat teitänne kurittaa.

اکنون ای پادشاهان، توجّه کنید و ای حکمرانان روی زمین، آگاه باشید.

Palvelkaat Herraa pelvossa, ja iloitkaat vavistuksessa.

خداوند را با ترس و لرز خدمت کنید.

Antakaat suuta pojalle, ettei hän vihastuisi, ja te hukkuisitte tiellä; sillä hänen vihansa syttyy pian. Mutta autuaat ovat kaikki ne, jotka häneen uskaltavat.

در برابر او تعظیم کنید، مبادا خشم او برافروخته شده شما را هلاک سازد. خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌برند.