Psalms 94

Herra Jumala, jonka kostot ovat, Jumala, jonka kostot ovat, selkiästi itses näytä.

Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Korota sinuas, maailman tuomari: maksa ylpeille, mitä he ansainneet ovat.

Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Herra, kuinka kauvan pitää jumalattomain, kuinka kauvan pitää jumalattomain riemuitseman?

Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Tiuskuman ja puhuman niin ylpiästi, ja kaikki pahantekiät niin kerskaaman?

Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

Herra, he polkevat alas sinun kansas, ja sinun perimistäs he vaivaavat.

Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Lesket ja muukalaiset he tappavat, ja orvot he kuolettavat,

Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

Ja sanovat: ei Herra sitä näe, ja Jakobin Jumala ei sitä tottele.

Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

Ymmärtäkäät siis, te hullut kansan seassa! ja, te tyhmät, koska te taitaviksi tulette?

Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Joka korvan on istuttanut, eikö hän kuule? eli joka silmän loi, eikö hän näe?

Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Joka pakanoita kurittaa, eikö hän rankaise, joka ihmisille opettaa tiedon?

Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Mutta Herra tietää ihmisten ajatukset, että ne turhat ovat.

La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

Autuas on se, jota sinä, Herra, kuritat, ja opetat sinun laistas,

Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Että hänellä kärsivällisyys olis, koska vastoin käy, siihenasti kuin jumalattomalle hauta valmistetaan.

Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

Sillä ei Herra heitä kansaansa pois, eli hylkää perimistänsä.

Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

Sillä oikeuden pitää sittekin oikeuden oleman, ja kaikki hurskaat sydämet sitä seuraavat.

Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Kuka seisoo minun kanssani pahoja vastaan? kuka astuu minun tyköni pahointekiöitä vastaan?

Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Ellei Herra minua auttaisi, niin minun sieluni makais lähes hiljaisuudessa.

Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Minä sanoin: minun jalkani on horjunut, vaan sinun armos, Herra, minun tukesi.

Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Minulla oli paljo surua sydämessäni; mutta sinun lohdutukses ilahutti minun sieluni.

Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Etpäs mielisty koskaan tosin vahingolliseen istuimeen, joka lain häijysti opettaa.

Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

He kokoovat joukkonsa vanhurskaan sielua vastaan, ja tuomitsevat viattoman veren kadotukseen,

Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Mutta Herra on minun varjelukseni: minun Jumalani on minun uskallukseni turva,

Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Ja hän kostaa heidän vääryytensä, ja hukuttaa heitä heidän pahuutensa tähden: Herra, meidän Jumalamme, hukuttaa heitä.

Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.