Isaiah 43

ای اسرائیل، خداوندی که تو را آفریده است، می‌گوید: «نترس، من تو را نجات خواهم داد. من تو را به اسم خواندم و تو به من تعلّق داری.
 Men nu säger HERREN så,  han som har skapat dig, Jakob,      han som har danat dig, Israel:  Frukta icke, ty jag har förlossat dig,  jag har kallat dig vid ditt namn, du är min.
وقتی تو از آبهای عمیق می‌گذری، من با تو خواهم بود. مشکلات بر تو چیره نخواهند شد. وقتی از میان آتش رد شوی، نمی‌سوزی، و سختی‌ها به تو صدمه‌ای نخواهند زد.
 Om du ock måste gå genom vatten, så är jag med dig,  eller genom strömmar, så skola de icke fördränka dig;  måste du än gå genom eld, så skall du ej bliva svedd,  och lågorna skola ej förtära dig.
چون من، خداوند، خدای تو ‌قدّوس اسرائیل هستم که تو را نجات می‌دهم. برای آزادی تو مصر را فدا می‌کنم؛ و برای نجات جان تو سبا و حبشه
 Ty jag är HERREN, din Gud,  Israels Helige, din frälsare;  jag giver Egypten till lösepenning för dig,  Etiopien och Seba i ditt ställe.
و تمام ملّتها را فدا خواهم کرد. زیرا تو برایم عزیز هستی و چون تو را دوست دارم و به تو افتخار می‌کنم.
 Eftersom du är så dyrbar i mina ögon,  så högt aktad och så älskad av mig,  därför giver jag människor till lösen för dig  och folk till lösen för ditt liv.
نترس، من با تو هستم! «از سرزمینهای دوردست، هم از مشرق و از مغرب قوم تو را برمی‌‌گردانم.
 Frukta då icke, ty jag är med dig.  Jag skall låta dina barn komma från öster,  och från väster skall jag samla dig tillhopa.
به شمال می‌گویم آنها را آزاد کن و به مشرق دستور می‌دهم مانع رفتن آنها نشود. بگذارید قوم من از سرزمینهای دوردست واز تمام نقاط جهان بازگردند.
 Jag skall säga till Norden: »Giv hit»  och till södern: »Förhåll mig dem icke;  för hit mina söner ifrån fjärran  och mina döttrar ifrån jordens ända,
آنها قوم خود من هستند، من آنها را آفریدم تا باعث جلال من باشند.»
 envar som är uppkallad efter mitt namn  och som jag har skapat till min ära,  envar som jag har danat och gjort.»
خدا می‌گوید: «قوم مرا به دادگاه احضار کنید. آنها چشم دارند، امّا نابینا هستند؛ آنها گوش دارند، ولی نمی‌شنوند.
 För hitut det blinda folket, som dock har ögon,  och de döva, som dock hava öron.
ملّتها را برای محاکمه حاضر کنید. کدام‌یک از خدایان آنها می‌توانند آینده را پیشگویی کنند؟ کدام‌یک ‌از آنها توانستند آنچه را که اکنون واقع می‌شود، پیشگویی کنند؟ بگذارید این خدایان شاهدان خود را بیاورند و حق خود را ثابت کنند، و به صداقت گفتار آنها شهادت بدهند.
 Alla folk hava kommit tillsammans,  folkslagen samla sig tillhopa.  Vem bland dem finnes, som skulle kunna förutsäga sådant?  Må de låta oss höra sina forna utsagor.  Må de ställa fram sina vittnen och bevisa sin rätt,  så att dessa, när de höra det, kunna säga: »Det är sant.»
«ای قوم اسرائیل، شما شاهدان من هستید. من شما را برگزیدم تا بندهٔ من باشید، تا اینکه مرا بشناسید و به من ایمان آورید، و بدانید که من تنها خدا هستم. غیراز من خدایی نیست، نبوده و نخواهد بود.
 Men I ären mina vittnen, säger HERREN,  I ären min tjänare, den som jag har utvalt,  på det att I mån veta och tro mig  och förstå, att det är jag;  före mig är ingen Gud danad,  och efter mig skall ingen komma.
«من تنها خداوند هستم و فقط من می‌توانم شما را نجات بخشم.
 Jag, jag är HERREN,  och förutom mig finnes ingen frälsare.
از پیش گفتم آنچه باید واقع شود، و بعد به داد شما رسیدم. خدایان ملّتهای بیگانه هرگز چنین نکردند، شما شاهدان من هستید.
 Jag har förkunnat det och skaffat frälsning,  jag har kungjort det och ingen främmande gud bland eder.  I ären mina vittnen, säger HERREN;  och jag är Gud.
من خدا هستم و برای همیشه خواهم بود. هیچ‌کس نمی‌تواند از دست من بگریزد، و هیچ‌کس نمی‌تواند آنچه را من کرده‌ام، تغییر دهد.»
 Ja, allt framgent är jag densamme,  och ingen kan rädda från min hand.  När jag vill göra något, vem kan då avvända det?
خدای قدّوس اسرائیل -‌خداوندی که منجی توست- می‌گوید: «برای نجات تو ارتشی را برضد بابل خواهم فرستاد، و دروازه‌های شهر را درهم خواهم شکست، و فریاد مردم آن شهر به گریه تبدیل خواهد شد.
 Så säger HERREN, eder förlossare,  Israels Helige:  För eder skull sänder jag mitt bud mot Babel,  och jag skall driva dem allasammans på flykten,  jag skall driva kaldéerna ned på skeppen som voro deras fröjd.
من خداوند، خدای قدّوس تو هستم. ای اسرائیل، من تو را آفریدم و من پادشاه تو هستم.»
 Jag är HERREN, eder Helige,  Israels skapare, eder konung.
در سالیان گذشته، خداوند راهی از درون دریا، و طریقی از میان رودهای پرپیچ و خم گشود.
 Så säger HERREN,  han som gör en väg i havet,  en stig i väldiga vatten,
او ارتشی نیرومند -‌ارتشی مجهّز به ارّابه‌های جنگی و سواره‌نظام- را به سوی نابودی رهبری کرد. آنها سقوط کردند و هیچ‌وقت برنخاستند، و مثل شعلهٔ یک چراغ خاموش شدند.
 han som för vagnar och hästar ditut,  ja, härskara och och stridsmakt,  sedan ligga de där tillhopa och kunna icke stå upp,  de äro utsläckta, de hava slocknat såsom en veke:
خداوند می‌گوید: «به آنچه در قدیم رُخ داد، متّکی نباش و با خاطرات گذشته زندگی نکن.
 Tänken icke på vad förr har varit,  akten icke på vad fordom har skett.
به کارهای تازه‌ای که می‌کنم نگاه کن. آنها در حال وقوع هستند، تو می‌توانی آنها را هم اکنون ببینی! من راهی از داخل بیابان خواهم ساخت و در آنجا نهرهای آب برایت جاری خواهم کرد.
 Se, jag vill göra något nytt.  Redan nu visar det sig; märken I det icke?  Ja, jag skall göra en väg i öknen  och strömmar i ödemarken,
وقتی نهرهای آب را در بیابان جاری سازم و آب کافی به قوم برگزیدهٔ خودم بدهم، آنگاه حتّی حیوانات وحشی نیز حرمت مرا نگاه خواهند داشت، و شغال و شترمرغها هم مرا ستایش خواهند کرد.
 så att markens djur skola ära mig,  schakaler och strutsar,  därför att jag låter vatten flyta i öknen,  strömmar i ödemarken,  så att mitt folk, min utkorade, kan få dricka.
آنها قومی هستند که من برای خودم آفریدم، و آنها با سراییدن سرودها مرا ستایش خواهند کرد!»
 Det folk, som jag har danat åt mig,  skall förtälja mitt lov.
خداوند می‌گوید: «ای اسرائیل تو از دست من خسته شدی، و دیگر مرا پرستش نکردی.
 Men icke har du, Jakob, kallat mig hit,  i det du har gjort dig möda för min skull, du Israel.
تو قربانی‌های سوختنی از گوسفندان خود به حضور من نیاوردی، و با قربانی‌های خود احترام مرا نگاه نداشتی. من با انتظار دریافت هدایا، باری بردوش تو نبودم، و با توقع سوزاندن بُخور تو را خسته نکردم.
 Icke har du framburit åt mig dina brännoffersfår  eller ärat mig med dina slaktoffer;  icke har jag vållat dig arbete med spisoffer,  ej heller möda med rökelse.
تو برای من بُخور نخریدی و مرا با چربی‌های حیوانات خودت راضی نکردی. در عوض تو با گناهان خودت باری بر دوش من شدی، با خطاهایی که مرتکب شده‌ای مرا خسته کردی.
 Icke har du köpt kalmus åt mig för dina penningar  eller mättat mig med dina slaktoffers fett.  Nej, du har vållat mig arbete genom dina synder  och möda genom dina missgärningar.
با وجود این، من خدایی هستم که گناهان تو را می‌بخشد، چون این ذات من است. من از گناهانت برضد تو استفاده نخواهم کرد.
 Jag, jag är den som utplånar  dina överträdelser för min egen skull,  och dina synder kommer jag icke mer ihåg.
«بیا تا به دادگاه برویم، اتّهامات خود را بیاور! دعوی خود را ارائه کن تا ثابت کند حق با توست!
 Låt mig höra, vad du har att säga,  och låt oss gå till rätta med varandra;  tala du, för att du må finnas rättfärdig.
اجداد نخستین تو همه گناه کردند، رهبران تو برضد من گناه ورزیدند،
 Men se, redan din stamfader syndade,  och de som förde din talan begingo överträdelser mot mig.
و حکام تو جایگاه مقدّس مرا بی‌حرمت ساختند. از این رو من به اسرائیل ویرانی آوردم، و اجازه دادم به قوم خودم توهین شود.»
 Därför har jag måst låta helgedomens furstar utstå vanära  och har överlämnat Jakob åt tillspillogivning,  Israel åt försmädelse.