Psalms 90

خداوندا، تو همیشه پناهگاه ما بوده‌ای.

(По слав. 89) Молитва на Божия човек Мойсей. Господи, Ти си ни бил прибежище във всички поколения.

پیش از آن که کوهها را بیافرینی و زمین و جهان را به وجود آوری، از ازل خدا بوده‌ای و تا ابد خدا خواهی بود.

Преди да се родят планините и да си създал земята и света, от вечността до вечността Ти си Бог.

تو آدمیان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گویی: «ای فرزندان آدم به خاک بازگردید.»

Връщаш човека в пръстта и казваш: Върнете се, човешки синове!

هزاران سال در نظر تو مانند یک روز است، مانند دیروز که گذشته است و مانند پاسی از شب.

Защото хиляда години в Твоите очи са като вчерашния ден, който премина, или като нощна стража.

تو ما را مانند توفان از جا می‌کنی، زندگی ما مانند یک خواب است، مثل گیاهی که صبحگاهان می‌روید،

Завличаш ги като порой, те са като сън, сутрин са като трева, която никне.

صبحگاهان می‌روید و شب هنگام از بین می‌رود.

Сутрин цъфти и пониква, вечер се окосява и изсъхва,

با غضب تو از بین می‌رویم و خشم تو ما را به وحشت می‌اندازد.

защото изчезваме от Твоя гняв и ужасени сме от яростта Ти.

گناهان ما را در حضور خود گذاشته‌ای و خطاهای پنهانی ما نزد تو آشکار است.

Поставил си безчестията ни пред Себе Си, тайните ни грехове — в светлината на лицето Си.

غضب تو عمر ما را کوتاه می‌سازد و مانند خیالی به آن خاتمه می‌دهد.

Защото всичките ни дни отминават в гнева Ти, прекарваме годините си като въздишка.

دوران عمر ما هفتاد سال است و یا اگر قویتر باشیم، ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، امّا همهٔ دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به سر می‌رسد و فنا می‌شویم.

Дните на живота ни са седемдесет години или ако има сила — осемдесет години; но гордостта им е труд и мъка, защото бързо преминават и ние отлитаме.

چه کسی می‌تواند میزان خشم تو را بداند؟ چه کسی می‌‌داند که از غضب تو چقدر باید ترسید؟

Кой знае силата на гнева Ти и яростта Ти, според страха от Теб?

به ما تعلیم بده تا بدانیم که دوران عمر ما چقدر کوتاه است، تا شاید عاقل شویم.

Научи ни така да броим дните си, че да придобием мъдро сърце.

خداوندا، خشم تو چقدر طول خواهد کشید؟ بر بندگان خود رحم فرما.

Върни се, ГОСПОДИ! Докога? Смили се над слугите Си!

صبحگاهان دلهای ما را از محبّت پایدار خود لبریز گردان تا عمر خود را با سرود و شادی به سر بریم.

Насити ни рано с милостта Си, за да ликуваме и да се радваме през всичките си дни.

به اندازهٔ روزهایی كه غم نصیب ما کردی، اکنون ما را شادمان ساز.

Развесели ни според дните, в които си ни наскърбявал, и годините, в които сме видели зло.

تا بندگانت کارهای عجیب تو را مشاهده کنند و فرزندان ما قدرت عظیم تو را ببینند.

Нека се яви делото Ти на слугите Ти и величието Ти — на синовете им.

رحمت و لطف تو، ای خدای ما، نصیب ما باد و خدا ما را در تمام كارهایمان برکت دهد!

И нека бъде върху нас благоволението на ГосподА, нашия Бог, и утвърждавай над нас делото на ръцете ни! Да, утвърждавай делото на нашите ръце!