Psalms 90

Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.
Молитва Мойсея, чоловіка Божого. Господи, пристановищем нашим Ти був з роду в рід!
Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.
Перше ніж гори народжені, і поки Ти витворив землю та світ, то від віку й до віку Ти Бог!
Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.
Ти людину вертаєш до пороху, і кажеш: Вернітеся, людські сини!
Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
Бо в очах Твоїх тисяча літ, немов день той вчорашній, який проминув, й як сторожа нічна...
Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:
Пустив Ти на них течію, вони стали, як сон, вони, як трава, що минає:
Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.
уранці вона розцвітає й росте, а на вечір зів'яне та сохне!
Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.
Бо від гніву Твого ми гинемо, і пересердям Твоїм перестрашені,
Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.
Ти наші провини поклав перед Себе, гріхи ж нашої молодости на світло Свого лиця!
Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
Бо всі наші дні промайнули у гніві Твоїм, скінчили літа ми свої, як зідхання...
La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.
Дні літ наших у них сімдесят літ, а при силах вісімдесят літ, і гордощі їхні страждання й марнота, бо все швидко минає, і ми відлітаємо...
Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
Хто відає силу гніву Твого? А Твоє пересердя як страх перед Тобою!
Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.
Навчи нас лічити отак наші дні, щоб ми набули серце мудре!
Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
Привернися ж, о Господи, доки терпітимемо? і пожалій Своїх рабів!
Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.
Насити нас уранці Своїм милосердям, і ми будемо співати й радіти по всі наші дні!
Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
Порадуй же нас за ті дні, коли Ти впокоряв нас, за ті роки, що в них ми зазнали лихого!
Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
Нехай виявиться Твоє діло рабам Твоїм, а величність Твоя їхнім синам,
Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
і хай буде над нами благовоління Господа, Бога нашого, і діло рук наших утверди нам, і діло рук наших утверди його!