Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

 Huru länge skolen I gå på jakt efter ord?  Kommen till förstånd; sedan må vi talas vid.

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

 Varför skola vi aktas såsom oskäliga djur,  räknas i edra ögon såsom ett förstockat folk?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

 Du som i din vrede sliter sönder dig själv,  menar du att dör din skull jorden skall bliva öde  och klippan flyttas bort från sin plats?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

 Nej, den ogudaktiges ljus skall slockna ut,  och lågan av hans eld icke giva något sken.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

 Ljuset skall förmörkas i hans hydda,  och lampan slockna ut för honom.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

 Hans väldiga steg skola stäckas,  hans egna rådslag bringa honom på fall.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

 Ty han rusar med sina fötter in i nätet,  försåten lura, där han vandrar fram;

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

 snaran griper honom om hälen,  och gillret tager honom fatt;

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

 garn till att fånga honom äro lagda på marken  och snärjande band på hans stig.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

 Från alla sidor ängsla honom förskräckelser,  de jaga honom, varhelst han går fram.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

 Olyckan vill uppsluka honom,  och ofärd står redo, honom till fall.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

 Under hans hud frätas hans lemmar bort,  ja, av dödens förstfödde bortfrätas hans lemmar.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

 Ur sin hydda, som han förtröstar på, ryckes han bort,  och till förskräckelsernas konung vandrar han hän.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

 I hans hydda får främlingar bo,  och svavel utströs över hans boning.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

 Nedantill förtorkas hans rötter,  och ovantill vissnar hans krona bort.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

 Hans åminnelse förgås ifrån jorden,  hans namn lever icke kvar i världen.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

 Från ljus stötes han ned i mörker  och förjagas ifrån jordens krets.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

 Utan barn och avkomma bliver han i sitt folk,  och ingen i hans boningar skall slippa undan.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

 Över hans ofärdsdag häpna västerns folk,  och österns män gripas av rysning.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

 Ja, så sker det med den orättfärdiges hem,  så går det dens hus, som ej vill veta av Gud.