Job 11

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Ano ra ko Topara Naamati; i mea ia,

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

Kaua ranei hei whakautua te tini o nga kupu? A e whakatikaia ranei te tangata ngutu hohoro?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Ma au kupu whakapehapeha ranei e nohopuku ai nga tangata? A, ina tawai koe, kaua ranei he tangata e mea i a koe kia whakama?

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

E mea ana hoki koe, He tino tika taku whakaako, a he ma ahau ki ou kanohi.

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

Aue, me i korero te Atua, me i puaki mai ona ngutu ki te whakahe i a koe!

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

Me i whakaaturia mai e ia ki a koe nga mea ngaro o te matauranga, te huhua o nga ara o tana mahi! Na kia matau koe, he iti iho i ou he ta te Atua e tango nei i a koe.

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Ina whakatakina e koe, e kitea ranei e koe te Atua? E tino kitea rawatia ranei e koe te Kaha Rawa?

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

Kei te rangi te tiketike; ka pehea koe? Hohonu iho i te reinga; ko te aha e mohiotia e koe?

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Ko tona takoto, roa atu i te whenua, whanui atu i te moana.

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

Ki te mea ka haukotia e ia, ka herehera ranei, ka whakawakia ranei, ma wai ia e arai?

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

E mohio ana hoki ia ki nga tangata teka noa; a e kite ana ia i te he, ahakoa e kore e whakaaroa e ia.

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Otiia ko te mea whakaarokore nei, ko te tangata kahore rawa ona hinengaro, ae ra, to te tangata rite i tona whanautanga kei te kuao kaihe mohoao.

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

Ki te whakatikaia e koe tou ngakau, a ka wherahia ou ringa ki a ia;

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

Ki te mea he he kei tou ringa, whakamataratia atu, kaua hoki te kino e noho ki ou tapenakara;

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

He pono ko reira ara ai tou mata, te ai he ira; ae, ka u hoki koe, te ai he wehi:

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

Tera hoki koe e wareware ki tou mauiui; a e maharatia e koe ano ko nga wai kua rere atu.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

A ko tou ora tera e marama ke atu i to te poutumarotanga o ate ra; a ahakoa e pouri ano, ka rite ki te ata.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Ka tatu ou whakaaro, no te mea ka whai tumanakohanga atu; ae, ka rapu koe i tetahi taha ou, i tetahi taha, a ka takoto marire koe.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

E takoto iho ano koe, te ai he kaiwhakawehi; he tokomaha ano hoki e whai kia paingia e koe.

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

Ka poko ia nga kanohi o te hunga kino, kore ake he rerenga mo ratou; ko ta ratou e tumanako atu ai ko te hemonga.