Psalms 90

Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur! tu as été pour nous un refuge, De génération en génération.

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

Avant que les montagnes fussent nées, Et que tu eusses créé la terre et le monde, D'éternité en éternité tu es Dieu.

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

Tu fais rentrer les hommes dans la poussière, Et tu dis: Fils de l'homme, retournez!

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

Car mille ans sont, à tes yeux, Comme le jour d'hier, quand il n'est plus, Et comme une veille de la nuit.

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

Tu les emportes, semblables à un songe, Qui, le matin, passe comme l'herbe:

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

Elle fleurit le matin, et elle passe, On la coupe le soir, et elle sèche.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

Nous sommes consumés par ta colère, Et ta fureur nous épouvante.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

Tu mets devant toi nos iniquités, Et à la lumière de ta face nos fautes cachées.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

Tous nos jours disparaissent par ton courroux; Nous voyons nos années s'évanouir comme un son.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

Les jours de nos années s'élèvent à soixante-dix ans, Et, pour les plus robustes, à quatre-vingts ans; Et l'orgueil qu'ils en tirent n'est que peine et misère, Car il passe vite, et nous nous envolons.

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

Qui prend garde à la force de ta colère, Et à ton courroux, selon la crainte qui t'est due?

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

Enseigne-nous à bien compter nos jours, Afin que nous appliquions notre coeur à la sagesse.

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

Reviens, Eternel! Jusques à quand?... Aie pitié de tes serviteurs!

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

Rassasie-nous chaque matin de ta bonté, Et nous serons toute notre vie dans la joie et l'allégresse.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, Autant d'années que nous avons vu le malheur.

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

Que ton oeuvre se manifeste à tes serviteurs, Et ta gloire sur leurs enfants!

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.

Que la grâce de l'Eternel, notre Dieu, soit sur nous! Affermis l'ouvrage de nos mains, Oui, affermis l'ouvrage de nos mains!