Psalms 2

Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd på hvad fåfængt er?

[] Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Råd mod HERREN og mod hans Salvede:

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı.

"Lad os sprænge deres Bånd og kaste Rebene af os!"

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

Så taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

"Jeg har dog indsat min Konge på Zion, mit hellige Bjerg!"

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor.

Jeg kundgør HERRENs Tilsagn. Han sagde til mig: "Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

[] RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

med Jernspir skal du knuse dem og sønderslå dem som en Pottemagers Kar!"

[] Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder råde, I Jordens Dommere,

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgår! Snart blusset hans Vrede op. Salig hver den, der lider på ham!

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara!