Psalms 144

(Af David.) Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid mine Fingre til Krig,

Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider på, som underlægger mig Folkeslag!

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter på ham?

Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Mennesket er som et Åndepust, dets Dage som svindende Skygge.

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.

HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, så at de ryger;

Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

udræk din Hånd fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig på tistrenget Harpe,

Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Hånd, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehånd.

Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

vore Forrådskamre er fulde, de yder Forråd på, Forråd, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder på vore Marker,

Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen på Torvene.

Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

Saligt det Folk, der er således stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!

Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.