Psalms 92

(En Salme. En Sang for Sabbatsdagen.) Det er godt at takke HERREN, lovsynge dit navn, du højeste,

Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

ved Gry forkynde din Nåde, om Natten din Trofasthed

Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

til tistrenget Lyre, til Harpe, til Strengeleg på Citer!

Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

Thi ved dit Værk har du glædet mig, HERRE, jeg jubler over dine Hænders Gerning.

Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

Hvor store er dine Gerninger, HERRE, dine Tanker såre dybe!

Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

Tåben fatter det ikke, Dåren skønner ej sligt.

Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

Spirer de gudløse end som Græsset, blomstrer end alle Udådsmænd, er det kun for at lægges øde for stedse,

Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

men du er ophøjet for evigt, HERRE.

Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

Thi se, dine Fjender, HERRE, se, dine Fjender går under, alle Udådsmænd spredes!

Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

Du har løftet mit Horn som Vildoksens, kvæget mig med den friskeste Olie;

Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

det fryder mit Øje at se mine Fjender, mit Øre at høre mine Avindsmænd.

Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

De retfærdige grønnes som Palmen, vokser som Libanons Ceder;

Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

plantet i HERRENs Hus grønnes de i vor Guds Forgårde;

Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

selv grånende bærer de Frugt, er friske og fulde af Saft

Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

for at vidne, at HERREN er retvis, min Klippe, hos hvem ingen Uret findes.

Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.