Psalms 90

(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.