Psalms 65

(Til sangmesteren. En salme af David. En sang.) Lovsang tilkommer dig på Zion,o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;
Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.
alt Kød kommer til dig, når Brøden tynger.
Al Vi, kiu aŭskultas preĝon, Venas ĉiu karno.
Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.
Krimaĵoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.
Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgårde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.
Feliĉa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li loĝu en Viaj kortoj. Ni satiĝu per la bonaĵoj de Via domo, De Via sankta templo.
Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,
Per timindaĵoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de ĉiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,
du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjorde med Kraft,
Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,
du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,
Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.
så Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.
Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la loĝantoj de la limoj; La lokojn de la sunleviĝo kaj sunsubiro Vi ĝojigas.
Du så til Landet, vanded det, gjorde det såre rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,
Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al ĝi akvon, kaj Vi forte ĝin riĉigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas ĝian panon, ĉar tiel Vi ĝin aranĝis.
du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.
Vi donas trinkon al ĝiaj sulkoj, Vi ebenigas ĝiajn bulojn; Per pluvego Vi ĝin moligas, Vi benas ĝiajn kreskaĵojn.
Med din Herlighed kroner du Året, dine Vognspor flyder af Fedme;
Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.
de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene;
La stepoj de dezerto grasiĝas, Kaj la montetoj zoniĝas per ĝojo.
Engene klædes med Får, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!
La herbejoj kovriĝas per brutaroj, Kaj la kampoj vestiĝas per greno; Ili ĝojas kaj kantas.