II Corinthians 3

Počinjemo li opet sami sebe preporučivati? Ili trebamo li, kao neki, preporučna pisma na vas ili od vas?

הנחל עוד לשבח עצמנו האם נצטרך כמקצת אנשים לאגרות אליכם או מכם המזכירות אתנו לשבח׃

Vi ste pismo naše, upisano u srcima vašim; znaju ga i čitaju svi ljudi.

אתם אגרתנו הכתובה בלבבנו ונודעה ונקראה לכל אדם׃

Vi ste, očito, pismo Kristovo kojemu mi poslužismo, napisano ne crnilom, nego Duhom Boga živoga; ne na pločama kamenim, nego na pločama od mesa, u srcima.

כי בידוע שאתם אגרת המשיח ערוכה על ידי שרותנו כתובה לא בדיו כי אם ברוח אלהים חיים ולא על לוחות אבן כי אם על לוחות בשר הלב׃

Takvo pouzdanje imamo po Kristu u Boga.

וכזה בטחוננו באלהים על ידי המשיח׃

Ne kao da smo sami sobom, kao od sebe, sposobni što pomisliti, nego naša je sposobnost od Boga.

יען אשר לא נוכל אנחנו לדין דין מעצמנו כי יכלתנו מאת האלהים היא׃

On nas osposobi za poslužitelje novoga Saveza, ne slova, nego Duha; jer slovo ubija, a Duh oživljuje.

אשר הכשיר אתנו למשרתי ברית חדשה לא של האותיות אלא של הרוח כי האות ימית והרוח יחיה׃

Pa ako je smrtonosna služba, slovima uklesana u kamenju, bila tako slavna da sinovi Izraelovi nisu mogli pogledati u lice Mojsijevo zbog prolazne slave lica njegova,

ואם שרות המות החרות באותיות על האבן נראה בכבוד עד שלא יכלו בני ישראל להביט אל פני משה מפני כבוד פניו העמד להבטל׃

koliko li će slavnija biti služba Duha.

כמה יגדל כבוד שרות הרוח׃

Jer ako je služba osude bila slavna, mnogo je slavnija služba pravednosti.

כי אם השרות אשר לחיב כבוד הוא כמה יעדף בכבוד השרות אשר לזכות׃

I zbilja, nije ni bilo proslavljeno ono što je u toj mjeri proslavljeno, ako se usporedi s uzvišenijom slavom.

כי אף הנכבד איננו נחשב לכבוד לעמת הכבוד הנעלה הזה׃

Jer ako je ono prolazno bilo slavno, mnogo je slavnije ovo što ostaje.

כי אם הדבר העמד להבטל יש לו כבוד הדבר הקים על אחת כמה וכמה׃

Imajući dakle takvo pouzdanje, nastupamo sa svom otvorenošću,

על כן בהיות לנו תקוה כזאת פתחון פינו רב הוא׃

a ne kao Mojsije koji je stavljao prijevjes na lice da sinovi Izraelovi ne vide svršetak prolaznoga.

ולא כמשה אשר נתן מסוה על פניו פן יביטו בני ישראל אל סוף העמד להבטל׃

Ali otvrdnu im pamet. Doista, do dana današnjega zastire taj prijevjes čitanje Staroga zavjeta: nije im otkriveno da je u Kristu prestao.

אבל נטמטמו דעותיהם כי עד היום הזה בקראם הברית הישנה נשאר ולא גלה המסוה ההוא אשר לא יוסר כי אם במשיח׃

Naprotiv, kad god se čita Mojsije, do danas prijevjes zastire srce njihovo.

אבל עד היום הזה בקראם את משה מונח מסוה על לבם׃

Ali kad se Izrael obrati Gospodinu, skinut će se prijevjes.

וכשיפנו אל האדון יוסר המסוה׃

Gospodin je Duh, a gdje je Duh Gospodnji, ondje je sloboda.

והאדון הוא הרוח ובאשר רוח האדון שם החרות׃

A svi mi, koji otkrivenim licem odrazujemo slavu Gospodnju, po Duhu se Gospodnjem preobražavamo u istu sliku - iz slave u slavu.

ואנחנו כלנו בפנים מגלים ראים את כבוד האדון במראה ונחלף אל עצם דמות ההיא מכבוד אל כבוד כהחלף מאת אדון הרוח׃