Psalms 132

(По слав. 131) Песен на изкачванията. Спомни си, ГОСПОДИ, на Давид всичките му усилия:

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

как се закле на ГОСПОДА и обеща на Силния Яковов:

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:

Наистина няма да вляза в шатрата на дома си, няма да се кача на постелката на леглото си,

“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,

няма да дам сън на очите си, нито дрямка на клепачите си,

Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,

докато не намеря място за ГОСПОДА, обиталища за Силния Яковов!

RAB’be bir yer, Yakup’un güçlü Tanrısı’na bir konut buluncaya dek.”

Ето, ние чухме за него в Ефрата, намерихме го в полетата на Яар.

[] Antlaşma Sandığı’nın Efrata’da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.

Нека влезем в Неговите обиталища, нека се поклоним при подножието на краката Му!

“RAB’bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.

Стани, ГОСПОДИ, и влез в покоя Си — Ти и ковчегът на Твоята сила!

Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.

Нека свещениците Ти бъдат облечени с правда и светиите Ти нека ликуват!

Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.

Заради слугата Си Давид не отхвърляй лицето на помазаника Си!

Kulun Davut’un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.

ГОСПОД се закле на Давид в истина и няма да се отвърне от нея: Ще поставя на престола ти от плода на тялото ти.

[] RAB Davut’a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.

Ако синовете ти пазят завета Ми и свидетелствата Ми, които ще ги науча, и техните синове ще седят на престола ти навеки.

Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”

Защото ГОСПОД избра Сион, пожела го за Свое обиталище:

Çünkü RAB Siyon’u seçti, Onu konut edinmek istedi.

Това е Моят покой навеки, тук ще обитавам, защото го пожелах.

“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.

Ще благословя изобилно храната му, ще наситя бедните му с хляб.

Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.

Ще облека и свещениците му в спасение и светиите му ще ликуват.

Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.

Там ще направя да изникне рог на Давид; приготвил съм светилник за помазаника Си.

[] Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.

Враговете му ще облека с позор, а на него ще блести короната му.

Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”