Psalms 26

اِقْضِ لِي يَا رَبُّ لأَنِّي بِكَمَالِي سَلَكْتُ، وَعَلَى الرَّبِّ تَوَكَّلْتُ بِلاَ تَقَلْقُل.

Av David. Hjelp mig til min rett, Herre! for jeg har vandret i min uskyld, og på Herren stoler jeg uten å vakle.

جَرِّبْنِي يَا رَبُّ وَامْتَحِنِّي. صَفِّ كُلْيَتَيَّ وَقَلْبِي.

Prøv mig, Herre, og gransk mig, ransak mine nyrer og mitt hjerte!

لأَنَّ رَحْمَتَكَ أَمَامَ عَيْنِي. وَقَدْ سَلَكْتُ بِحَقِّكَ.

For din miskunnhet er for mine øine, og jeg vandrer i din trofasthet.

لَمْ أَجْلِسْ مَعَ أُنَاسِ السُّوءِ، وَمَعَ الْمَاكِرِينَ لاَ أَدْخُلُ.

Jeg sitter ikke hos løgnere og kommer ikke sammen med listige folk.

أَبْغَضْتُ جَمَاعَةَ الأَثَمَةِ، وَمَعَ الأَشْرَارِ لاَ أَجْلِسُ.

Jeg hater de ondes forsamling og sitter ikke hos de ugudelige.

أَغْسِلُ يَدَيَّ فِي النَّقَاوَةِ، فَأَطُوفُ بِمَذْبَحِكَ يَا رَبُّ،

Jeg tvetter mine hender i uskyld og vil gjerne ferdes om ditt alter, Herre,

لأُسَمِّعَ بِصَوْتِ الْحَمْدِ، وَأُحَدِّثَ بِجَمِيعِ عَجَائِبِكَ.

for å synge med lovsangs røst og fortelle alle dine undergjerninger.

يَا رَبُّ، أَحْبَبْتُ مَحَلَّ بَيْتِكَ وَمَوْضِعَ مَسْكَنِ مَجْدِكَ.

Herre, jeg elsker ditt huses bolig, det sted hvor din herlighet bor.

لاَ تَجْمَعْ مَعَ الْخُطَاةِ نَفْسِي، وَلاَ مَعَ رِجَالِ الدِّمَاءِ حَيَاتِي.

Rykk ikke min sjel bort med syndere eller mitt liv med blodgjerrige menn,

الَّذِينَ فِي أَيْدِيهِمْ رَذِيلَةٌ، وَيَمِينُهُمْ مَلآنَةٌ رِشْوَةً.

som har skam i sine hender og sin høire hånd full av bestikkelse!

أَمَّا أَنَا فَبِكَمَالِي أَسْلُكُ. افْدِنِي وَارْحَمْنِي.

Men jeg vandrer i min uskyld; forløs mig og vær mig nådig!

رِجْلِي وَاقِفَةٌ عَلَى سَهْل. فِي الْجَمَاعَاتِ أُبَارِكُ الرَّبَّ.

Min fot står på jevn jord; i forsamlingene skal jeg love Herren.