Psalms 10

quare Domine stas a longe dispicis in temporibus angustiae
in superbia impii ardet pauper capiantur in sceleribus quae cogitaverunt
quia laudavit impius desiderium animae suae et avarus adplaudens sibi
blasphemavit Dominum impius secundum altitudinem furoris sui non requiret
nec est Deus in omnibus cogitationibus eius parturiunt viae eius in omni tempore longe sunt iudicia tua a facie eius omnes inimicos suos dispicit
loquitur in corde suo non movebor in generatione et generatione ero sine malo
maledictione os eius plenum est et dolis et avaritia sub lingua eius dolor et iniquitas
sedet insidians iuxta vestibula in absconditis ut interficiat innocentem
oculi eius robustos tuos circumspiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in cubili insidiatur ut rapiat pauperem rapiet pauperem cum adtraxerit eum ad rete suum
et confractum subiciet et inruet viribus suis valenter
dixit in corde suo oblitus est Deus abscondit faciem suam non respiciet in perpetuum
surge Domine Deus leva manum tuam noli oblivisci pauperum
quare blasphemat impius Deum dicens in corde suo quod non requirat
vides quia tu laborem et furorem respicis ut detur in manu tua tibi relinquuntur fortes tui pupillo tu es factus adiutor
contere brachium impii et maligni quaeres impietatem eius et non invenies
Dominus rex saeculi et aeternitatis perierunt gentes de terra eius
desiderium pauperum audit Dominus praeparasti ut cor eorum audiat auris tua
ut iudices pupillum et oppressum et nequaquam ultra superbiat homo de terra