Psalms 132

Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.