Psalms 92

psalmus cantici in die sabbati bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo Altissime

Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου. Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε

ad adnuntiandam mane misericordiam tuam et fidem tuam in nocte

να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,

in decacordo et in psalterio in cantico in cithara

με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον με ωδην και κιθαραν.

quoniam laetificasti me Domine in opere tuo in facturis manuum tuarum laudabo

Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.

quam magnificata sunt opera tua Domine satis profundae factae sunt cogitationes tuae

Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.

vir insipiens non cognoscet et stultus non intelleget istud

Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο

germinaverunt impii quasi faenum et floruerunt omnes qui operantur iniquitatem ut contererentur usque in sempiternum

οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.

tu autem Excelsus in aeternum Domine

Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.

ecce enim inimici tui Domine ecce inimici tui peribunt et dissipabuntur omnes qui operantur iniquitatem

Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.

et exaltabitur quasi monocerotis cornu meum et senecta mea in oleo uberi

Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον

et dispiciet oculus meus eos qui insidiantur mihi de his qui consurgunt adversum me malignantibus audit auris mea

και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ εμου.

iustus ut palma florebit ut cedrus in Libano multiplicabitur

Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.

transplantati in domo Domini in atriis Dei nostri germinabunt

Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων

adhuc fructificabunt in senectute pingues et frondentes erunt

θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι

adnuntiantes quia rectus Dominus fortitudo mea et non est iniquitas in eo

δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.