Psalms 56

56:1

victori pro columba muta eo quod procul abierit David humilis et simplex quando tenuerunt eum Palestini in Geth miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die pugnans tribulavit me

Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.

56:2

conculcaverunt me insidiatores mei tota die multi enim qui pugnant contra me Altissime

Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.

56:3

quacumque die territus fuero ego in te confidam

Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

56:4

in Deo laudavi verbum in Deo speravi non timebo quid faciat caro mihi

Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.

56:5

tota die sermonibus me adfligebant contra me omnes cogitationes eorum in malum

Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

56:6

congregabuntur abscondite plantas meas observabunt expectantes animam meam

Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.

56:7

quia nullus est salvus in eis in furore populos detrahet Deus

Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.

56:8

secretiora mea numerasti pone lacrimam meam in conspectu tuo sed non in narratione tua

Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.

56:9

tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero hoc scio quia Deus meus es

Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?

56:10

in Deo laudabo verbum in Domino praedicabo sermonem in Deo speravi non timebo quid faciat homo mihi

Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.

56:11

in me sunt Deus vota tua reddam gratiarum actiones tibi

Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

56:12

quia liberasti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut ambulem coram Deo in luce viventium

W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.

56:13

pro victoria ut non disperdas David humilem et simplicem quando fugit a facie Saul in spelunca miserere mei Deus miserere mei quoniam in te sperat anima mea in umbra alarum tuarum sperabo donec transeant insidiae

Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam. Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.