Psalms 10

quare Domine stas a longe dispicis in temporibus angustiae

O HEERE! waarom staat Gij van verre? waarom verbergt Gij U in tijden van benauwdheid?

in superbia impii ardet pauper capiantur in sceleribus quae cogitaverunt

De goddeloze vervolgt hittiglijk in hoogmoed den ellendige; laat hen gegrepen worden in de aanslagen, die zij bedacht hebben.

quia laudavit impius desiderium animae suae et avarus adplaudens sibi

Want de goddeloze roemt over den wens zijner ziel; hij zegent den gierigaard, hij lastert den HEERE.

blasphemavit Dominum impius secundum altitudinem furoris sui non requiret

De goddeloze, gelijk hij zijn neus omhoog steekt, onderzoekt niet; al zijn gedachten zijn, dat er geen God is.

nec est Deus in omnibus cogitationibus eius parturiunt viae eius in omni tempore longe sunt iudicia tua a facie eius omnes inimicos suos dispicit

Zijn wegen maken ten allen tijde smarte; Uw oordelen zijn een hoogte, verre van hem; al zijn tegenpartijders, die blaast hij aan.

loquitur in corde suo non movebor in generatione et generatione ero sine malo

Hij zegt in zijn hart: Ik zal niet wankelen; want ik zal van geslacht tot geslacht in geen kwaad zijn.

maledictione os eius plenum est et dolis et avaritia sub lingua eius dolor et iniquitas

Zijn mond is vol van vloek, en bedriegerijen, en list; onder zijn tong is moeite en ongerechtigheid.

sedet insidians iuxta vestibula in absconditis ut interficiat innocentem

Hij zit in de achterlage der hoeven, in verborgene plaatsen doodt hij den onschuldige; zijn ogen verbergen zich tegen den arme.

oculi eius robustos tuos circumspiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in cubili insidiatur ut rapiat pauperem rapiet pauperem cum adtraxerit eum ad rete suum

Hij legt lagen in een verborgen plaats, gelijk een leeuw in zijn hol; hij legt lagen, om den ellendige te roven; hij rooft den ellendige, als hij hem trekt in zijn net.

et confractum subiciet et inruet viribus suis valenter

Hij duikt neder, hij buigt zich; en de arme hoop valt in zijn sterke poten.

dixit in corde suo oblitus est Deus abscondit faciem suam non respiciet in perpetuum

Hij zegt in zijn hart: God heeft het vergeten, Hij heeft Zijn aangezicht verborgen, Hij ziet niet in eeuwigheid.

surge Domine Deus leva manum tuam noli oblivisci pauperum

Sta op, HEERE God! hef Uw hand op, vergeet de ellendigen niet.

quare blasphemat impius Deum dicens in corde suo quod non requirat

Waarom lastert de goddeloze God? zegt in zijn hart: Gij zult het niet zoeken?

vides quia tu laborem et furorem respicis ut detur in manu tua tibi relinquuntur fortes tui pupillo tu es factus adiutor

Gij ziet het immers; want Gij aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geve; op U verlaat zich de arme, Gij zijt geweest een Helper van den wees.

contere brachium impii et maligni quaeres impietatem eius et non invenies

Breek den arm des goddelozen en bozen; zoek zijn goddeloosheid, totdat Gij haar niet vindt.

Dominus rex saeculi et aeternitatis perierunt gentes de terra eius

De HEERE is Koning eeuwiglijk en altoos; de heidenen zijn vergaan uit Zijn land.

desiderium pauperum audit Dominus praeparasti ut cor eorum audiat auris tua

HEERE! Gij hebt den wens der zachtmoedigen gehoord; Gij zult hun hart sterken, Uw oor zal opmerken;

ut iudices pupillum et oppressum et nequaquam ultra superbiat homo de terra

Om den wees en verdrukte recht te doen; opdat een mens van de aarde niet meer voortvare geweld te bedrijven.