Psalms 92

Псалом. Пісня на день суботній.
Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου. Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε
То добре, щоб дякувати Господеві й виспівувати Ймення Твоє, о Всевишній,
να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,
вранці розповідати про милість Твою, а ночами про правду Твою
με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον με ωδην και κιθαραν.
на десятиструнній й на арфі, на лютні та гуслах,
Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.
бо потішив мене Ти, о Господи, вчинком Своїм, про діла Твоїх рук я співаю!
Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.
Які то величні діла Твої, Господи, дуже глибокі думки Твої,
Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο
нерозумна людина не знає, а недоумок не зрозуміє того!
οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.
Коли несправедливі ростуть, як трава, і цвітуть всі злочинці, то на те, щоб навіки були вони знищені,
Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.
а Ти, Господи, на висоті повік-віку!
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.
Бо ось вороги Твої, Господи, бо ось вороги Твої згинуть, розпорошаться всі беззаконники!
Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον
і Ти рога мого підніс немов в однорожця, мене намастив Ти оливою свіжою.
και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ εμου.
і дивилося око моє на занепад моїх ворогів, тих злочинців, що на мене встають, почують про це мої уші!
Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.
Зацвіте справедливий, як пальма, і виженеться, немов кедр на Ливані,
Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων
посаджені в домі Господнім цвітуть на подвір'ях нашого Бога,
θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι
іще в сивині вони будуть цвісти, будуть ситі та свіжі, щоб розповідати, що щирий Господь, моя скеля, і в Ньому неправди нема!
δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.