Galatians 1

Апостол Павло, поставлений ні від людей, ані від чоловіка, але від Ісуса Христа й Бога Отця, що з мертвих Його воскресив,
Παυλος αποστολος ουχι απο ανθρωπων, ουδε δι ανθρωπου, αλλα δια Ιησου Χριστου και Θεου Πατρος του αναστησαντος αυτον εκ νεκρων,
і присутня зо мною вся браття, до Церков галатійських:
και παντες οι μετ εμου αδελφοι, προς τας εκκλησιας της Γαλατιας
благодать вам і мир від Бога, Отця нашого, і Господа Ісуса Христа,
χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος και Κυριου ημων Ιησου Χριστου,
що за наші гріхи дав Самого Себе, щоб від злого сучасного віку нас визволити, за волею Бога й Отця нашого,
οστις εδωκεν εαυτον δια τας αμαρτιας ημων, δια να ελευθερωση ημας εκ του παροντος πονηρου αιωνος κατα το θελημα του Θεου και Πατρος ημων,
Йому слава на віки вічні, амінь!
εις τον οποιον εστω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
Дивуюся я, що ви так скоро відхилюєтесь від того, хто покликав Христовою благодаттю вас, на іншу Євангелію,
Θαυμαζω οτι τοσον ταχεως μεταφερεσθε απο εκεινου, οστις σας εκαλεσε δια της χαριτος του Χριστου, εις αλλο ευαγγελιον,
що не інша вона, але деякі є, що вас непокоять, і хочуть перевернути Христову Євангелію.
το οποιον δεν ειναι αλλο, αλλ υπαρχουσι τινες, οι οποιοι σας ταραττουσι και θελουσι να μετατρεψωσι το ευαγγελιον του Χριστου.
Але якби й ми або Ангол із неба зачав благовістити вам не те, що ми вам благовістили, нехай буде проклятий!
Αλλα και εαν ημεις η αγγελος εξ ουρανου σας κηρυττη αλλο ευαγγελιον παρα εκεινο, το οποιον σας εκηρυξαμεν, ας ηναι αναθεμα.
Як ми перше казали, і тепер знов кажу: коли хто вам не те благовістить, що ви прийняли, нехай буде проклятий!
Καθως προειπομεν, και τωρα παλιν λεγω Εαν τις σας κηρυττη αλλο ευαγγελιον παρα εκεινο, το οποιον παρελαβετε, ας ηναι αναθεμα.
Бо тепер чи я в людей шукаю признання чи в Бога? Чи людям дбаю я догоджати? Бо коли б догоджав я ще людям, я не був би рабом Христовим.
Διοτι τωρα ανθρωπους πειθω η τον Θεον; η ζητω να αρεσκω εις ανθρωπους; διοτι εαν ακομη ηρεσκον εις ανθρωπους, δεν ηθελον εισθαι δουλος Χριστου.
Звіщаю ж вам, браття, що Євангелія, яку я благовістив, вона не від людей.
Αλλα σας γνωστοποιω, αδελφοι, οτι το ευαγγελιον το κηρυχθεν υπ εμου δεν ειναι ανθρωπινον
Бо я не прийняв, ні навчився її від людини, але відкриттям Ісуса Христа.
διοτι ουδ εγω παρελαβον αυτο παρα ανθρωπου ουτε εδιδαχθην, αλλα δι αποκαλυψεως Ιησου Χριστου.
Чули бо ви про моє поступовання перше в юдействі, що Божу Церкву жорстоко я переслідував та руйнував її.
Διοτι ηκουσατε την ποτε διαγωγην μου εν τω Ιουδαισμω, οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του Θεου και εκακοποιουν αυτην,
І я перевищував в юдействі багатьох своїх ровесників роду мого, бувши запеклим прихильником моїх отцівських передань.
και προεκοπτον εις τον Ιουδαισμον υπερ πολλους συνηλικιωτας εν τω γενει μου, περισσοτερον ζηλωτης υπαρχων των πατρικων μου παραδοσεων.
Коли ж Бог, що вибрав мене від утроби матері моєї і покликав благодаттю Своєю, уподобав
Οτε δε ηυδοκησεν ο Θεος, ο προσδιορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου,
виявити мною Сина Свого, щоб благовістив я Його між поганами, я не радився зараз із тілом та кров'ю,
να αποκαλυψη τον Υιον αυτου εν εμοι, δια να κηρυττω αυτον μεταξυ των εθνων, ευθυς δεν συνεβουλευθην σαρκα και αιμα,
і не відправився в Єрусалим до апостолів, що передо мною були, а пішов я в Арабію, і знову вернувся в Дамаск.
ουδε ανεβην εις Ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους, αλλ απηλθον εις Αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις Δαμασκον.
По трьох роках потому пішов я в Єрусалим побачити Кифу, і в нього пробув днів із п'ятнадцять.
Επειτα μετα ετη τρια ανεβην εις Ιεροσολυμα, δια να γνωρισω προσωπικως τον Πετρον, και εμεινα παρ αυτω ημερας δεκαπεντε
А іншого з апостолів я не бачив, крім Якова, брата Господнього.
αλλον δε των αποστολων δεν ειδον, ειμη Ιακωβον τον αδελφον του Κυριου.
А що вам пишу, ось кажу перед Богом, що я не обманюю!
Οσα δε σας γραφω, ιδου, ενωπιον του Θεου ομολογω οτι δεν ψευδομαι.
Потому пішов я до сирських та кілікійських країн.
Επειτα ηλθον εις τους τοπους της Συριας και της Κιλικιας.
Церквам же Христовим в Юдеї я знаний не був особисто,
Και ημην προσωπικως αγνοουμενος εις τας εκκλησιας της Ιουδαιας τας εν Χριστω
тільки чули вони, що той, що колись переслідував їх, благовістить тепер віру, що колись руйнував був її.
ηκουον δε μονον οτι ο ποτε διωκων ημας, τωρα κηρυττει την πιστιν, την οποιαν ποτε κατεπολεμει,
І славили Бога вони через мене!
και εδοξαζον τον Θεον δι εμε.