II Corinthians 8

Повідомляємо ж вас, браття, про Божу благодать, що дана Церквам македонським,
Γνωστοποιουμεν δε εις εσας, αδελφοι, την χαριν του Θεου την δεδομενην εις τας εκκλησιας της Μακεδονιας,
що серед великого досвіду горя вони мають радість рясну, і глибоке їхнє убозтво збагатилось багатством їхньої щирости;
οτι η περισσεια της χαρας αυτων, ενω εδοκιμαζον μεγαλην θλιψιν, και η βαθεια πτωχεια αυτων ανεδειξαν εκ περισσου τον πλουτον της ελευθεροτητος αυτων
бо вони добровільні в міру сил своїх, і над силу, засвідчую,
διοτι υπηρξαν κατα δυναμιν, μαρτυρω τουτο, και υπερ δυναμιν αυτοπροαιρετοι,
із ревним благанням вони нас просили, щоб ми прийняли дар та спільність служіння святим.
παρακαλουντες ημας μετα πολλης παρακλησεως να δεχθωμεν την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους,
І не так, як надіялись ми, але віддали себе перш Господеві та нам із волі Божої,
και ουχι μονον καθως ηλπισαμεν, αλλ εαυτους εδωκαν πρωτον εις τον Κυριον και εις ημας δια θεληματος του Θεου,
щоб ми благали Тита, щоб він, як був перше зачав, так і скінчив би в вас оце добре діло.
ωστε παρεκαλεσαμεν τον Τιτον, καθως ηρχισεν, ουτω και να τελειωση προς εσας και την χαριν ταυτην.
А ви, як у всім, збагачуєтесь: вірою, і словом, і розумом, і всякою пильністю, і вашою любов'ю до нас, щоб збагачувались ви і в благодаті оцій.
Καθως λοιπον περισσευετε εν παντι, εν πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και της προς ημας αγαπης σας, ουτω σπουδασατε να περισσευσητε και εν ταυτη τη χαριτι.
Не кажу це, як наказа, але пильністю інших досвідчую щирість любови й вашої.
Δεν λεγω τουτο κατ επιταγην, αλλα δια να δοκιμασω δια της σπουδης των αλλων και την γνησιοτητα της αγαπης σας
Бо ви знаєте благодать Господа нашого Ісуса Христа, Який, бувши багатий, збіднів ради вас, щоб ви збагатились Його убозтвом.
διοτι εξευρετε την χαριν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οτι πλουσιος ων επτωχευσε δια σας, δια να πλουτησητε σεις με την πτωχειαν εκεινου.
І раду даю вам про це, бо це вам на пожиток, що не тільки чинили, але перші ви стали й бажати з минулого року.
Και εις τουτο γνωμην διδω διοτι τουτο συμφερει εις εσας, οιτινες ηρχισατε απο περυσιν ουχι μονον το να καμητε, αλλα και το να θελητε
А тепер закінчіть роботу, щоб ви, як горливо бажали, так і виконали б у міру можности.
τωρα δε τελειωσατε και το να καμητε, ωστε καθως υπηρξεν η προθυμια του θελειν, ουτω να υπαρχη και το τελειωσαι αφ οσα εχετε.
Бо коли є охота, то приємна вона згідно з тим, що хто має, а не з тим, чого хто не має.
Διοτι εαν προυπαρχη η προθυμια, ειναι τις ευπροσδεκτος καθ οσα εχει, ουχι καθ οσα δεν εχει.
Хай не буде для інших полегша, а тягар для вас, але рівність для всіх.
Επειδη δεν θελω να ηναι εις αλλους ανεσις, εις εσας δε στενοχωρια
Часу теперішнього ваш достаток нехай нестаткові їхньому допоможе, щоб і їхній достаток був на ваш нестаток, щоб рівність була,
αλλα να γεινη εν ισοτητι, ωστε εν τω παροντι καιρω το περισσευμα σας να αναπληρωση την στερησιν εκεινων, δια να χρησιμευση και το περισσευμα εκεινων εις την στερησιν σας, ωστε να γεινη ισοτης,
як написано: Хто мав багато, той не мав зайвини, а хто мало, не мав недостачі.
καθως ειναι γεγραμμενον Οστις ειχε συναξει πολυ δεν ελαμβανε πλειοτερον, και οστις ολιγον δεν ελαμβανεν ολιγωτερον.
Та Богові дяка, що Він таку пильність про вас дав у Титове серце,
Χαρις δε εις τον Θεον τον διδοντα εις την καρδιαν του Τιτου την αυτην σπουδην δια σας,
бо благання прийняв він, але, бувши горливий, удався до вас добровільно.
διοτι την μεν προτροπην εδεχθη, προθυμοτερος δε ων ανεχωρησε προς εσας αυτοπροαιρετος.
А з ним разом послали ми брата, якого по всіх Церквах хвалять за Євангелію,
Επεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον, του οποιου ο εν τω ευαγγελιω επαινος γινεται κατα πασας τας εκκλησιας
і не тільки оце, але вибраний був від Церков бути товаришем нашим у дорозі для благодаті тієї, якій служимо ми на хвалу Самого Господа,
και ουχι μονον τουτο, αλλα και εψηφισθη υπο των εκκλησιων συνοδοιπορος ημων μετα της δωρεας ταυτης της διακονουμενης υφ ημων προς την δοξαν αυτου του Κυριου και προς ενδειξιν της προθυμιας σας
остерігаючись того, щоб хто не дорікав нам цим достатком, що ним служимо ми,
φοβουμενοι τουτο, μη προσαψη τις εις ημας μωμον εν τη αφθονια ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων,
дбаючи про добро не тільки перед Богом, але й перед людьми.
προνοουντες τα καλα ουχι μονον ενωπιον του Κυριου, αλλα και ενωπιον των ανθρωπων.
А ми з ними послали були брата нашого, про пильність якого ми часто досвідчувались у речах багатьох, який ще пильніший тепер через велике довір'я до вас.
Επεμψαμεν δε μετ αυτων τον αδελφον ημων, τον οποιον πολλακις εδοκιμασαμεν εν πολλοις οτι ειναι προθυμος, τωρα δε πολυ προθυμοτερος δια την πολλην πεποιθησιν την προς εσας.
Щодо Тита, то він мій товариш, а ваш співробітник; щождо наших братів вони посланці від Церков, вони слава Христова!
Οσον μεν περι Τιτου, ειναι κοινωνος εμου και εις εσας συνεργος οσον δε περι των αδελφων ημων, ειναι αποστολοι των εκκλησιων, δοξα Χριστου.
Отож, дайте їм доказа своєї любови й нашого хваління вас перед Церквами!
Την ενδειξιν λοιπον της αγαπης σας και της καυχησεως ημων την οποιαν εχομεν δια σας, δειξατε προς αυτους και ενωπιον των εκκλησιων.