Psalms 132

Пісня прочан. Згадай, Господи, про Давида, про всі його муки,

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

що клявсь Господеві, присягався був Сильному Якова:

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

Не ввійду я в намет свого дому, не зійду я на ложе постелі своєї,

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

не дам сну своїм очам, дрімання повікам своїм,

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

аж поки не знайду я для Господа місця, місця перебування для Сильного Якова!

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

Ось ми чули про Нього в Ефрафі, на Яарських полях ми знайшли Його.

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

Увійдім же в мешкання Його, поклонімось підніжкові ніг Його!

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

Встань же Господи, йди до Свого відпочинку, Ти й ковчег сили Твоєї!

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

Священики Твої хай зодягнуться в правду, і будуть співати Твої богобійні!

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

Ради Давида, Свого раба, не відвертай лиця від Свого помазанця.

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

Господь присягнув був Давидові правду, і не відступить від неї: Від плоду утроби твоєї Я посаджу на престолі твоїм!

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

Якщо будуть синове твої пильнувати Мого заповіта й свідоцтва Мого, що його Я навчатиму їх, то й сини їхні на вічні віки будуть сидіти на троні твоїм!

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

Бо вибрав Сіона Господь, уподобав його на оселю Собі:

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

То місце Мого відпочинку на вічні віки, пробуватиму тут, бо його уподобав,

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

поживу його щедро благословлю, і хлібом убогих його нагодую!

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

Священиків його зодягну у спасіння, а його богобійні співатимуть радісно.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

Я там вирощу рога Давидового, для Свого помазанця вготую світильника,

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

ворогів його соромом позодягаю, а на ньому корона його буде сяяти!

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.