Psalms 92

Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου. Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε
Псалом. Пісня на день суботній.
να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,
То добре, щоб дякувати Господеві й виспівувати Ймення Твоє, о Всевишній,
με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον με ωδην και κιθαραν.
вранці розповідати про милість Твою, а ночами про правду Твою
Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.
на десятиструнній й на арфі, на лютні та гуслах,
Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.
бо потішив мене Ти, о Господи, вчинком Своїм, про діла Твоїх рук я співаю!
Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο
Які то величні діла Твої, Господи, дуже глибокі думки Твої,
οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.
нерозумна людина не знає, а недоумок не зрозуміє того!
Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.
Коли несправедливі ростуть, як трава, і цвітуть всі злочинці, то на те, щоб навіки були вони знищені,
Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.
а Ти, Господи, на висоті повік-віку!
Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον
Бо ось вороги Твої, Господи, бо ось вороги Твої згинуть, розпорошаться всі беззаконники!
και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ εμου.
і Ти рога мого підніс немов в однорожця, мене намастив Ти оливою свіжою.
Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.
і дивилося око моє на занепад моїх ворогів, тих злочинців, що на мене встають, почують про це мої уші!
Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων
Зацвіте справедливий, як пальма, і виженеться, немов кедр на Ливані,
θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι
посаджені в домі Господнім цвітуть на подвір'ях нашого Бога,
δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.
іще в сивині вони будуть цвісти, будуть ситі та свіжі, щоб розповідати, що щирий Господь, моя скеля, і в Ньому неправди нема!