Psalms 92

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

(Un psalm. O cîntare pentru ziua Sabatului.) Frumos este să lăudăm pe Domnul, şi să mărim Numele Tău, Prea Înalte,

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

să vestim dimineaţa bunătatea Ta, şi noaptea credincioşia Ta,

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

cu instrumentul cu zece coarde şi cu alăuta, în sunetele arfei.

Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB, Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.

Căci Tu mă înveşeleşti cu lucrările Tale, Doamne, şi eu cînt de veselie, cînd văd lucrarea mînilor Tale.

Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB, Düşüncelerin ne derin!

Cît de mari sînt lucrările Tale, Doamne, şi cît de adînci sînt gîndurile Tale!

Aptal insan bilemez, Budala akıl erdiremez:

Omul prost nu cunoaşte lucrul acesta, şi cel nebun nu ia seama la el.

Kötüler mantar gibi bitse, Suçlular pıtrak gibi açsa bile, Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.

Dacă cei răi înverzesc ca iarba, şi dacă toţi cei ce fac răul înfloresc, este numai ca să fie nimiciţi pe vecie.

Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.

Dar Tu, Doamne, eşti înalţat în veci de veci!

Ya RAB, düşmanların kesinlikle, Evet, kesinlikle yok olacak, Suç işleyen herkes dağılacak.

Căci iată, Doamne, vrăjmaşii Tăi, iată vrăjmaşii Tăi pier: toţi cei ce fac răul sînt risipiţi.

Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın, Taze zeytinyağını başıma döktün.

Dar mie, Tu-mi dai puterea bivolului, şi m'ai stropit cu untdelemn proaspăt.

Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü, Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.

Ochiul meu îşi vede împlinită dorinţa faţă de vrăjmaşii mei, şi urechea mea aude împlinirea dorinţei mele faţă de protivnicii mei cei răi.

Doğru insan hurma ağacı gibi serpilip gelişecek, Lübnan sediri gibi yükselecek.

Cel fără prihană înverzeşte ca finicul, şi creşte ca cedrul din Liban.

RAB’bin evinde dikilmiş olarak Tanrımız’ın avlularında serpilip büyüyecek.

Cei sădiţi în Casa Domnului, înverzesc în curţile Dumnezeului nostru.

Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek, Taptaze ve yeşil kalacaklar.

Ei aduc roade şi la bătrîneţă, sînt plini de suc şi verzi,

“RAB doğrudur! Kayamdır benim! O’nda haksızlık bulunmaz!” diye duyuracaklar.

ca să arate că Domnul este drept, El Stînca mea, în care nu este nelegiuire.