Psalms 56

Acı bana, ey Tanrı, Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni, Gün boyu saldırıp eziyorlar.

Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün, Küstahça saldırıyor çoğu.

Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

Sana güvenirim korktuğum zaman.

En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

Tanrı’ya, sözünü övdüğüm Tanrı’ya Güvenirim ben, korkmam. İnsan bana ne yapabilir?

Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar, Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.

Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor, Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.

Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı? Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!

Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

Çektiğim acıları kaydettin, Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazılı değil mi?

Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

Seslendiğim zaman, Düşmanlarım geri çekilecek. Biliyorum, Tanrı benden yana.

Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

Sözünü övdüğüm Tanrı’ya, Sözünü övdüğüm RAB’be,

Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

Tanrı’ya güvenirim ben, korkmam; İnsan bana ne yapabilir?

Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım, Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.

Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

Çünkü canımı ölümden kurtardın, Ayaklarımı tökezlemekten korudun; İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.

Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.