Psalms 55

Ey Tanrı, kulak ver duama, Sırt çevirme yalvarışıma!
Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.
Dikkatini çevir, yanıt ver bana. Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,
Düşman sesinden, kötünün baskısından; Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni, Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.
Yüreğim sızlıyor içimde, Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;
Korku ve titreme sardı beni, Ürperti kapladı içimi.
Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.
“Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!” Dedim kendi kendime, “Uçar, rahatlardım.
Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;
Uzaklara kaçar, Çöllerde konaklardım. Sela
Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. Sela.
Sert rüzgara, kasırgaya karşı Hemen bir barınak bulurdum.”
Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.
Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini, Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.
Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar, Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;
Yıkıcılık kentin göbeğinde, Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.
Beni aşağılayan bir düşman olsaydı, Katlanabilirdim; Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı, Gizlenebilirdim.
Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;
Ama sensin, bana denk, Yoldaşım, yakın arkadaşım.
Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,
Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder, Toplulukla Tanrı’nın evine giderdik.
Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.
Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın, Diri diri ölüler diyarına insinler; Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo.
Bense Tanrı’ya seslenirim, RAB kurtarır beni.
Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.
Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim, O işitir sesimi.
Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.
Bana karşı girişilen savaştan Esenlikle kurtarır canımı, Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.
Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı, Duyacak ve ezecek onları. Sela Çünkü hiç değişmiyor Ve Tanrı’dan korkmuyorlar.
Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.
Yoldaşım dostlarına saldırarak Yaptığı antlaşmayı bozdu.
Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;
Ağzından bal damlar, Ama yüreğinde savaş var. Sözleri yağdan yumuşak, Ama yalın birer kılıçtır.
Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.
[] Yükünü RAB’be bırak, O sana destek olur. Asla izin vermez Doğru insanın sarsılmasına.
Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.
Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri, Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler; Bense sana güveniyorum.
Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.