Psalms 56

Acı bana, ey Tanrı, Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni, Gün boyu saldırıp eziyorlar.

(Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;

Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün, Küstahça saldırıyor çoğu.

mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!

Sana güvenirim korktuğum zaman.

Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,

Tanrı’ya, sözünü övdüğüm Tanrı’ya Güvenirim ben, korkmam. İnsan bana ne yapabilir?

og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?

Gün boyu sözlerimi çarpıtıyorlar, Hakkımda hep kötülük tasarlıyorlar.

De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.

Fesatlık için uğraşıyor, pusuya yatıyor, Adımlarımı gözlüyor, canımı almak istiyorlar.

De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.

Kötülüklerinin cezasından kurtulacaklar mı? Ey Tanrı, halkları öfkeyle yere çal!

Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!

Çektiğim acıları kaydettin, Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin! Bunlar defterinde yazılı değil mi?

Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.

Seslendiğim zaman, Düşmanlarım geri çekilecek. Biliyorum, Tanrı benden yana.

Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.

Sözünü övdüğüm Tanrı’ya, Sözünü övdüğüm RAB’be,

Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.

Tanrı’ya güvenirim ben, korkmam; İnsan bana ne yapabilir?

Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?

Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım, Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.

Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.

Çünkü canımı ölümden kurtardın, Ayaklarımı tökezlemekten korudun; İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.

Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.