Job 18

Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

Bildad iz Šuaha progovori tad i reče:

Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.

"Kada kaniš obuzdat' svoje besjede? Opameti se sad da razgovaramo!

Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?

Zašto nas držiš za stoku nerazumnu, zar smo životinje u tvojim očima?

Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?

O ti, koji se od jarosti razdireš, hoćeš li da zemlja zbog tebe opusti da iz svoga mjesta iskoče pećine?

Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.

Al' ugasit će se svjetlost opakoga, i neće mu sjati plamen na ognjištu.

Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

Potamnjet će svjetlo u njegovu šatoru i nad njime će se utrnut' svjetiljka.

Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.

Krepki mu koraci postaju sputani, o vlastite on se spotiče namjere.

Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.

Jer njegove noge vode ga u zamku, i evo ga gdje već korača po mreži.

Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.

Tanka mu je zamka nogu uhvatila, i evo, užeta čvrsto ga pritežu.

Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.

Njega vreba omča skrivena na zemlji, njega čeka klopka putem kojim hodi.

Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.

Odasvuda strahovi ga prepadaju, ustopice sveudilj ga proganjaju.

Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.

Glad je požderala svu snagu njegovu, nesreća je uvijek o njegovu boku.

Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.

Boleština kobna kožu mu razjeda, prvenac mu smrti nagriza udove.

Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.

Njega izvlače iz šatora njegova da bi ga odveli vladaru strahota.

Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.

U njegovu stanu tuđinac stanuje, po njegovu domu prosipaju sumpor.

Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.

Odozdo se suši njegovo korijenje, a odozgo grane sve mu redom sahnu.

Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.

Spomen će se njegov zatrti na zemlji, njegovo se ime s lica zemlje briše.

Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.

Iz svjetlosti njega u tminu tjeraju, izagnat' ga hoće iz kruga zemaljskog.

Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.

U rodu mu nema roda ni poroda, nit' preživjela na njegovu ognjištu.

Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.

Sudba je njegova Zapad osupnula, i čitav je Istok obuzela strepnja.

Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.

Evo, takav usud snalazi zlikovca i dom onog koji ne priznaje Boga."