Psalms 92

(Un psalm. O cîntare pentru ziua Sabatului.) Frumos este să lăudăm pe Domnul, şi să mărim Numele Tău, Prea Înalte,

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

să vestim dimineaţa bunătatea Ta, şi noaptea credincioşia Ta,

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

cu instrumentul cu zece coarde şi cu alăuta, în sunetele arfei.

Ya RAB, sana şükretmek, Ey Yüceler Yücesi, adını ilahilerle övmek, Sabah sevgini, Gece sadakatini, On telli sazla, çenk ve lirle duyurmak ne güzel!

Căci Tu mă înveşeleşti cu lucrările Tale, Doamne, şi eu cînt de veselie, cînd văd lucrarea mînilor Tale.

Çünkü yaptıklarınla beni sevindirdin, ya RAB, Ellerinin işi karşısında sevinç ilahileri okuyorum.

Cît de mari sînt lucrările Tale, Doamne, şi cît de adînci sînt gîndurile Tale!

Yaptıkların ne büyüktür, ya RAB, Düşüncelerin ne derin!

Omul prost nu cunoaşte lucrul acesta, şi cel nebun nu ia seama la el.

Aptal insan bilemez, Budala akıl erdiremez:

Dacă cei răi înverzesc ca iarba, şi dacă toţi cei ce fac răul înfloresc, este numai ca să fie nimiciţi pe vecie.

Kötüler mantar gibi bitse, Suçlular pıtrak gibi açsa bile, Bu onların sonsuza dek yok oluşu demektir.

Dar Tu, Doamne, eşti înalţat în veci de veci!

Ama sen sonsuza dek yücesin, ya RAB.

Căci iată, Doamne, vrăjmaşii Tăi, iată vrăjmaşii Tăi pier: toţi cei ce fac răul sînt risipiţi.

Ya RAB, düşmanların kesinlikle, Evet, kesinlikle yok olacak, Suç işleyen herkes dağılacak.

Dar mie, Tu-mi dai puterea bivolului, şi m'ai stropit cu untdelemn proaspăt.

Beni yaban öküzü kadar güçlü kıldın, Taze zeytinyağını başıma döktün.

Ochiul meu îşi vede împlinită dorinţa faţă de vrăjmaşii mei, şi urechea mea aude împlinirea dorinţei mele faţă de protivnicii mei cei răi.

Gözlerim düşmanlarımın bozgununu gördü, Kulaklarım bana saldıran kötülerin sonunu duydu.

Cel fără prihană înverzeşte ca finicul, şi creşte ca cedrul din Liban.

Doğru insan hurma ağacı gibi serpilip gelişecek, Lübnan sediri gibi yükselecek.

Cei sădiţi în Casa Domnului, înverzesc în curţile Dumnezeului nostru.

RAB’bin evinde dikilmiş olarak Tanrımız’ın avlularında serpilip büyüyecek.

Ei aduc roade şi la bătrîneţă, sînt plini de suc şi verzi,

Böyleleri yaşlanınca da meyve verecek, Taptaze ve yeşil kalacaklar.

ca să arate că Domnul este drept, El Stînca mea, în care nu este nelegiuire.

“RAB doğrudur! Kayamdır benim! O’nda haksızlık bulunmaz!” diye duyuracaklar.