Song of Solomon 2

Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
Io sono la rosa di Saron, il giglio delle valli.
Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
Quale un giglio tra le spine, tale è l’amica mia tra le fanciulle.
Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
Qual è un melo fra gli alberi del bosco, tal è l’amico mio fra i giovani. Io desidero sedermi alla sua ombra, e il suo frutto è dolce al mio palato.
Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
Egli m’ha condotta nella casa del convito, e l’insegna che spiega su di me è Amore.
Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
Fortificatemi con delle schiacciate d’uva, sostentatemi con de’ pomi, perch’io son malata d’amore.
Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
La sua sinistra sia sotto al mio capo, e la sua destra m’abbracci!
Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
O figliuole di Gerusalemme, io vi scongiuro per le gazzelle, per le cerve dei campi, non svegliate, non svegliate l’amor mio, finch’essa non lo desideri!
Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
Ecco la voce del mio amico! Eccolo che viene, saltando per i monti, balzando per i colli.
Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
L’amico mio è simile a una gazzella o ad un cerbiatto. Eccolo, egli sta dietro al nostro muro, e guarda per la finestra, lancia occhiate attraverso alle persiane.
Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
Il mio amico parla e mi dice: Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene,
Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
poiché, ecco, l’inverno è passato, il tempo delle piogge è finito, se n’è andato;
Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
i fiori appaion sulla terra, il tempo del cantare è giunto, e la voce della tortora si fa udire nelle nostre contrade.
Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
Il fico ha messo i suoi ficucci, e le viti fiorite esalano il loro profumo. Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene".
Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
O mia colomba, che stai nelle fessure delle rocce, nel nascondiglio delle balze, mostrami il tuo viso, fammi udire la tua voce; poiché la tua voce è soave, e il tuo viso è bello.
Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
Pigliateci le volpi, le volpicine che guastano le vigne, poiché le nostre vigne sono in fiore!
Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
Il mio amico è mio, ed io son sua: di lui, che pastura il gregge fra i gigli.
Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
Prima che spiri l’aura del giorno e che le ombre fuggano, torna, amico mio, come la gazzella od il cerbiatto sui monti che ci separano!