Psalms 132

Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:

Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,

I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,

Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.

Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!

Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.

Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.

Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.

Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.