Psalms 56

Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.
Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.
Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.
Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.
Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!
En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.
Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.
Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?
Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.
Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.
Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.
Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.
Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.
Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!
Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.
Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.
Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?
Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.
Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.
Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.
Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.
Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?
W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.
Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.
Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam. Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.
Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.