Psalms 81

Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf.

Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. Sela.

I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. Sela.

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig. Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.