Psalms 80

Til sangmesteren; efter "Liljer"; et vidnesbyrd av Asaf; en salme.

Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

Israels hyrde, vend øret til, du som fører Josef som en hjord! Du som troner over kjerubene, åpenbar dig i herlighet!

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

Vekk op ditt velde for Efra'im og Benjamin og Manasse, og kom oss til frelse!

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

Herre, Gud, hærskarenes Gud hvor lenge har du latt din vrede ryke uten å ense ditt folks bønn!

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

Du har gitt dem tårebrød å ete og tårer å drikke i fullt mål.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

Du gjør oss til en trette for våre naboer, og våre fiender spotter med lyst.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, og la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

Et vintre tok du op fra Egypten, du drev hedningefolk ut og plantet det.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

Du ryddet op for det, og det festet sine røtter og fylte landet.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

Fjell blev skjult av dets skygge, og Guds sedrer av dets grener.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

Det strakte ut sine grener til havet og sine skudd bort imot elven.

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

Hvorfor har du revet ned dets hegn, så alle de som går forbi på veien, plukker av det?

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

Svinet fra skogen gnager på det, og hvad som rører sig på marken, eter av det.

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

Gud, hærskarenes Gud, vend tilbake, sku ned fra himmelen og se og ta dig av dette vintre

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

og vern om det som din høire hånd har plantet, og om den sønn du har utvalgt dig!

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

Det er brent med ild, det er avhugget; for ditt åsyns trusel går de under.

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

La din hånd være over den mann som er ved din høire hånd, over den menneskesønn du har utvalgt dig,

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

så vil vi ikke vike fra dig! Gjør oss levende igjen, så vil vi påkalle ditt navn! Herre, Gud, hærskarenes Gud, reis oss op igjen, la ditt åsyn lyse, så vi blir frelst!

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.